Ελλάδα 2024: Η Οικολογική Κατάρρευση ενός Παραδείσου;

Ο ανταγωνισμός μεταξύ τοπικού πληθυσμού και τουριστικής βιομηχανίας για τη χρησιμοποίηση αγαθών πρώτης ανάγκης, έργων υποδομής και τόπων αναψυχής δημιουργεί σοβαρά προβλήματα.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που συνδυάζει την ομορφιά με την ιστορία και είναι ένα μοναδικό προϊόν στον κόσμο. Το 2023 ο τουρισμός καταγράφει ρεκόρ αφίξεων πλησιάζοντας τα 31 εκατομμύρια τουρίστες.

Μετά τον κορονοιό φαίνεται να σταθεροποιείται μια αύξηση των επισκεπτών και μάλιστα για όλο τον χρόνο. Σύμφωνα με την ΤτΕ σε 14,6 δισ. ευρώ διαμορφώθηκαν οι ταξιδιωτικές εισπράξεις στη χώρα μας κατά το οκτάμηνο Ιανουάριος – Αύγουστος 2023, παρουσιάζοντας αύξηση 15,3% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2022.

Σίγουρα ο τουρισμός δίνει ανάσες στα δημόσια οικονομικά. Ένα μεγάλο τμήμα του εργατικού δυναμικού και της επιχειρηματικότητας, μικρής και μεσαίας, στηρίζεται στο καλοκαίρι και τον τουρισμό, ωστόσο το τουριστικό μοντέλο που έχει η χώρα αποκαλύπτει με τρόπο ωμό κι απροκάλυπτο τις μεγάλες παθογένειες της. Τα προβλήματα είναι πολλά ξεκινώντας από τη δόμηση που πυκνώνει επικίνδυνα ειδικά για τα αμπέλια στα νησιά μας, την αφόρητη κίνηση, τα γεμάτα ή και ανύπαρκτα πάρκινγκ, τα προβλήματα ύδρευσης και αποχέτευσης, τη συσσώρευση των σκουπιδιών, τα υποτυπώδη έως και επικίνδυνα οδικά δίκτυα και πολλά άλλα. Αυτές είναι παθολογίες που σχετίζονται κυρίως με το φαινόμενο του «υπερτουρισμού».

Το φαινόμενο αυτό δεν προκαλεί μόνο επιβάρυνση των τουριστικών προορισμών, αλλά και αλλοίωση και ενδεχόμενη απαξίωση του τουριστικού προϊόντος και επομένως του brand name της χώρας. Το «project βιώσιμο καλοκαίρι» είναι πολύπλευρο και σοβαρό. Είναι υπαρξιακή ανάγκη και ταυτόχρονα καθρέφτης της χώρας, όχι βιτρίνα.

Η βιωσιμότητα και ο τουρισμός είναι έννοιες αλληλένδετες. Δεν μπορούμε να περιμένουμε διατήρηση ή περαιτέρω ανάπτυξη του τουρισμού αν δεν οργανωθούν οι τουριστικοί προορισμοί για να παρέχουν στους επισκέπτες και την κοινωνία τις ελάχιστες υποδομές.

Ο τουρισμός στην Ελλάδα δεν θα συνεχίσει για πολύ, αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία. Η βιωσιμότητα και ο τουρισμός είναι έννοιες αλληλένδετες. Δεν μπορούμε να περιμένουμε διατήρηση ή περαιτέρω ανάπτυξη του τουρισμού αν δεν οργανωθούν οι τουριστικοί προορισμοί για να παρέχουν στους επισκέπτες και την κοινωνία τις ελάχιστες υποδομές. Ο ανταγωνισμός μεταξύ τοπικού πληθυσμού και τουριστικής βιομηχανίας για τη χρησιμοποίηση αγαθών πρώτης ανάγκης (νερό, καύσιμα, κ.λ.π.), έργων υποδομής (δρόμοι, νοσοκομεία, κ.λ.π.) και τόπων αναψυχής (μουσεία, πάρκα, παραλίες, κ.λ.π.) δημιουργεί σοβαρά προβλήματα. Αυτό που θέλουμε είναι ο τουρισμός να εξυπηρετεί την κοινωνία και όχι η κοινωνία τον τουρισμό, να μην χάσουμε την ψυχή μας και να μην δούμε την Ελλάδα να γίνεται πάροχος αποκλειστικά υπηρεσιών τουρισμού. Για τον λόγο αυτόν, μερικά ζητήματα πρέπει να βρίσκουν λύση με βάση την αρχή της συνεργασίας στις τουριστικές περιοχές όπως:

Ο έλεγχος της κατανάλωσης του νερού και των μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με σκοπό τη μείωση της μη ορθολογικής χρήσης τους.

Η μείωση των απορριμμάτων και η εξασφάλιση της ανακύκλωσής τους.

Ο έλεγχος και η μείωση των προβλημάτων κυκλοφοριακής συμφόρησης και ρύπανσης ιδιαίτερα σε περιοχές φυσικού και πολιτιστικού κάλλους και η χρήση μέσων μεταφοράς φιλικών προς το περιβάλλον.

Η οργάνωση και ο έλεγχος της πρόσβασης των τουριστών σε οικολογικά ευάλωτες περιοχές.

Η συγχρηματοδότηση προγραμμάτων περιβαλλοντικής προστασίας.

Η χορήγηση κινήτρων και βοήθειας στις τουριστικές επιχειρήσεις ώστε να υιοθετούν περιβαλλοντικές πολιτικές ανάπτυξης.

Για να μη γίνουν μεγάλες περιοχές της χώρας εικονικά σκηνικά κινηματογραφικού στούντιο για επισκέπτες και χαθεί η πραγματική κοινωνία, είναι χρέος της πολιτείας, των τοπικών αρχών και καθενός μας ξεχωριστά να προστατεύσουμε το ελληνικό καλοκαίρι.

viosimi.gr