Αντιπολίτευση εκτός πραγματικότητας

Οι πόλεις άδειασαν, δημοφιλείς προορισμοί πλημμύρισαν, ο συνωστισμός σε σταθμούς διοδίων και λιμάνια δεν άφησε αμφιβολία πως παρά το ότι το Πάσχα φέτος έπεφτε σχετικά νωρίς, ήταν μία από τις μεγαλύτερες εξόδους των τελευταίων ετών. Η γκρίνια όμως στα τηλεοπτικά πάνελ συνέχιζε με επιδεικτική αδιαφορία για την πραγματικότητα. Οι Αθηναίοι έβγαιναν στον δρόμο και αντίκριζαν την άδεια πόλη και όταν επέστρεφαν σπίτι άκουγαν αναλύσεις για «το ακριβότερο Πάσχα των τελευταίων ετών», για «μαύρο Πάσχα χωρίς δώρο περνούν οι συνταξιούχοι» και για το «μισό αρνί αγοράζουν οι καταναλωτές σε απόγνωση». Μάταια κάποιοι πάσχιζαν να συμπληρώσουν την εικόνα. Οταν δηλαδή τα ρεπορτάζ συνέκριναν τιμές με το 2019, κάποιοι προσπαθούσαν να θυμίσουν ότι ο κατώτατος μισθός το 2019 ήταν 650 ευρώ και πλέον ανέρχεται σε 880. Οταν κάποιοι θρηνούσαν επειδή η σύνταξη θα δοθεί στους συνταξιούχους μετά το Πάσχα, ορισμένοι ψέλιζαν ότι αυτό συμβαίνει κάθε χρόνο και πως ποτέ κανένα Πάσχα δεν είχε προπληρωθεί.

Η αλήθεια είναι πως υπάρχει λόγος που τα κόμματα της αντιπολίτευσης αδυνατούν να καρπωθούν την κυβερνητική φθορά. Η εμμονική τους άρνηση να αναδείξουν τα πολλά και υπαρκτά προβλήματα του πολίτη και η επιμονή τους να εστιάζουν σε ελάσσονα, αν όχι ανύπαρκτα, ζητήματα αποτελεί τον βασικό λόγο που δεν αντιμετωπίζονται ως αξιόπιστη εναλλακτική. Τη στιγμή, ας πούμε, που η εγκληματικότητα οργιάζει, άτομα συλλαμβάνονται και αφήνονται ελεύθερα διαπράττοντας τα ίδια εγκλήματα ξανά και ξανά, η αντιπολίτευση δίνει μάχες κατά της «αστυνομικής βίας» και του «κράτους καταστολής» κάνοντας κωμικές ανιστόρητες συγκρίσεις με τη χούντα. Αλλοτε επινοεί ζητήματα. Ξαφνικά φέτος βουλευτές της αντιπολίτευσης ξιφουλκούσαν στα πάνελ για να δοθούν οι συντάξεις πριν από το Πάσχα – κάτι που δεν έχει ξαναγίνει – αδιαφορώντας εάν αυτό σήμαινε ότι οι συνταξιούχοι θα έμεναν τις επόμενες 45 μέρες χωρίς εισόδημα. Εγινε ολόκληρο ζήτημα, αντικείμενο ρεπορτάζ, βγήκαν κομματικές ανακοινώσεις για ένα θέμα που προέκυψε ξαφνικά μόνο φέτος.

Οι πολίτες προσπαθούν να βρουν ποιος θα αναδείξει τα προβλήματά τους και χαζεύουν στις τηλεοράσεις άτομα που παράγουν ανούσιο θόρυβο, ο οποίος το μόνο που καταφέρνει τελικά είναι να ζαλίζει. Δεν διδάχτηκαν καν από τις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις που έδειξαν πως όσοι φωνάζουν πιο δυνατά δεν είναι οι πιο πολλοί. Και πως ο ψηφιακός θόρυβος που τεχνητά επιχειρούν κάποιοι να δημιουργήσουν με χυδαία χάσταγκ και συνθήματα, τελικά λειτουργεί μόνο ως ηχώ. Οι πολίτες την ώρα της κάλπης επιλέγουν αυτόν που θεωρούν ότι έχει πρακτικές λύσεις σε υπαρκτά προβλήματα. Ολα τα άλλα είναι για να περνάμε την ώρα μας στο Τουίτερ.

πηγή tanea.gr - premium έκδοση - ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ