Απόφαση Διοικητικού Εφετείου που δέχτηκε εκπρόθεσμη αίτηση ασφάλισης εργαζόμενου

Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών απέρριψε την προσφυγή Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.), που ζητούσε την ακύρωση απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής του Υποκαταστήματος (Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ.), η οποία είχε κάνει δεκτή την ένσταση του εφεσίβλητου για μη εκπρόθεσμη υποβολή αίτησης, για προαιρετική ασφάλιση για τον κλάδο της κύριας και επικουρικής σύνταξης.

Κρίθηκε λοιπόν, ότι η υποβολή αίτησης για συνέχιση της προαιρετικής ασφάλισης, μέσα σε ένα έτος από τη διακοπή της ασφάλισής του αυτής, δεν επιφέρει απώλεια αυτού του δικαιώματος, όταν προκαλείται από λόγους και υπαιτιότητα μη οφειλόμενη στον αιτούντα ασφαλισμένο. Σύμφωνα με την κρίση του Διοικητικού Εφετείου, το δικαίωμα υποβολής αίτησης, έστω και εκπρόθεσμης δεν μπορεί να απωλεσθεί, αφού η εκπρόθεσμη υποβολή της αίτησης ασφάλισης, οφειλόταν στην πολυπλοκότητα των ρυθμίσεων της ασφαλιστικής νομοθεσίας και στην άγνοια του εργαζόμενου για τις εν λόγω ρυθμίσεις και διαδικασίες υπαγωγής στην ασφάλιση. Ενώ η εκπρόθεσμη υποβολή αίτησης ασφάλισης από τον εργαζόμενο, οφειλόταν όπως διατυπώθηκε στην απόφαση, στην έλλειψη ενημέρωσης από τα όργανα του (Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ.) για την ασφαλιστική του κατάσταση και τον τρόπο υπαγωγής στην ασφαλιστική κάλυψη που τον αφορούσε.

Συγκεκριμένα το Εφετείο δέχτηκε μεταξύ άλλων ότι, οι τέσσερις (4) κάτωθι αναφερόμενοι λόγοι συνδέονται άρρηκτα με την αρχή της χρηστής διοίκησης, η οποία αποτελεί θεμέλιο της ασφαλιστικής νομοθεσίας και έπρεπε για αυτό να γίνει δεκτή η εκπρόθεσμη αίτηση που υπέβαλλε. Πρώτον, η προχωρημένη ηλικία του αιτούντος, δεύτερον η πολυπλοκότητα του νομοθετικού καθεστώτος, τρίτον η μη έγκυρη και ουσιαστική ενημέρωση από όργανα του ασφαλιστικού ταμείου και τέταρτον η εύλογη πεποίθηση του ασφαλισμένου ότι πληρούσε τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις ασφάλισης, είναι οι λόγοι για τους οποίους έπρεπε να γίνει δεκτή η αίτησή του. Με το σκεπτικό αυτό το Δικαστήριο και αφού οι αναφερόμενοι λόγοι άπτονται της βασικής αντικειμενικής υπόστασης της αρχής της χρηστής διοίκησης και πλήττεται ο πυρήνας αυτής, αποφάσισε και απέρριψε την προσφυγή του ασφαλιστικού οργάνου και την έφεσή του, καταλήγοντας ότι δεν μπορεί να προσαφθεί στον ασφαλισμένο οποιαδήποτε αμέλεια για τη μη τήρηση της εκ του νόμου προθεσμίας.