Γιαννιτσά / 1ο Γυμνάσιο Γιαννιτσών: Αυτό κι αν είναι πρωτοβουλία τιμής για την πατρίδα!

Αυτό κι αν είναι είδηση, απ' αυτές που ψάχνουμε συνήθως μέσα στη μαυρίλα, την καταχνιά και μέσα σ' αυτά την αναζήτηση συνεχώς ως Έλληνες ποιοι είμαστε πια και πού πάμε.

Όταν υπάρχουν όμως τέτοιοι εκπαιδευτικοί, τέτοια σχολεία, τότε μπορούμε να είμαστε ήσυχοι οτι έρχονται οι στιγμές που διαπιστώνουμε ότι και ποιοι είμαστε γνωρίζουμε και πού να πάμε ξέρουμε, ασχέτως αν κάποιοι άλλοι μας "οδηγούν" αλλού. Μα, δεν τα καταφέρνουν!

Η είδηση είναι οτι το 1ο Γυμνάσιο Γιαννιτσών πρόκειται να παρελάσει στους Ευζώνους! 

Δείτε το πρόγραμμα του Δήμου Παιονίας, για τους Εύζωνες:

Στις 25 Μαρτίου, στις 10.30 το πρωί, το 1ο Γυμνάσιο θα βρίσκεται στη Δημοτική Κοινότητα Ευζώνων, για να παρελάσει, κλείνοντας το πρόγραμμα εκδηλώσεων της ιστορικής περιοχής. 

Πώς όμως έγινε όλο αυτό;

Όπως περιγράφει ο εκπαιδευτικός Γιώργος Γρηγοριάδης, ο "κινητήριος μοχλός" της όμορφης αυτής ιστορίας, "τα τρία χρόνια που υπηρέτησα ως εκπαιδευτικός στο Γυμνάσιο με Λυκειακές Τάξεις Αγαθονησίου, είκοσι χιλιόμετρα από τις ακτές της Τουρκίας, με έχουν σημαδέψει πάρα πολύ. Έχω αναπτύξει πολύ έντονα συναισθήματα για την Ελλάδα και τους Έλληνες των παραμεθόριων περιοχών. Από πέρσι λοιπόν που τοποθετήθηκα οργανικά στο 1ο Γυμνάσιο Γιαννιτσών έψαχνα να βρω έναν τρόπο να δείξω στους ανθρώπους των συνόρων μας, ότι στο σχολείο μου είμαστε δίπλα τους, τους τιμούμε και τους θυμόμαστε. Οι σκέψεις μου για τα πιθανά σημεία επίσκεψης πολλές, καθώς τα Γιαννιτσά είναι κοντά σε πολλές παραμεθόριες περιοχές. 

Αλλά όταν διάβασα την ιστορία του χωριού των Ευζώνων ανατρίχιασα. Στην πανέμορφη πλατεία του χωριού δεσπόζει το μνημείο των εννέα Ευζώνων. Οι εννέα αυτοί τσολιάδες συνελήφθησαν αιχμάλωτοι από τους Βούλγαρους μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν το 1913 στο Ματσίκοβο όπως ήταν τότε το όνομα του χωριού. Ο Μιχαήλ Σιωνίδης, πρόεδρος τότε της κοινότητας, ανέλαβε να μεταφέρει τα οστά τους στο χωριό, όπου τα έθαψε με τιμές στο ηρώο της πλατείας. Το 1927 προς τιμήν τους, το Ματσίκοβο όπως λεγόταν τότε το χωριό, μετονομάστηκε σε Εύζωνοι και γι' αυτό το λόγο ο φρουρός των συνόρων ένα χιλιόμετρο πιο πέρα, είναι εύζωνας".

Η επόμενη επικοινωνία ήταν με τον Πρόεδρο της Δημοτικής κοινότητας και η επίσκεψη στο χωριό, για να οργανωθεί με τον καλύτερο τρόπο η από κοινού δράση μας. Πρέπει να ομολογήσω ότι μαγεύτηκα από το χωριό. Η εκκλησία όπου θα γίνει η δοξολογία πανέμορφη και πεντακάθαρη σε μία υπέροχη τοποθεσία. Το ηρώο στην πλατεία του χωριού δεσπόζει επιβλητικό, με το γλυπτό του Εύζωνα να θέλει να ξεπηδήσει μέσα από το μάρμαρο. Ούτε διακόσιοι άνθρωποι δε ζούνε πλέον στο χωριό και ζούνε μες την μοναξιά τους. Αλλά όσοι συνάντησα, μου μιλούσαν σαν να με ήξεραν χρόνια. Αυτή τη μοναξιά θέλουν να σπάσουν οι εβδομήντα μαθητές μου από το 1ο Γυμνάσιο Γιαννιτσών, οι οποίοι, μαζί με τα λιγοστά παιδιά του χωριού που φοιτούν σε σχολεία γειτονικών χωριών – νήπια, μαθητές Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου – θα παρελάσουν, στέλνοντας το μήνυμα ότι οι Εύζωνοι δεν είναι ξεχασμένοι".

Ο κ. Γρηγοριάδης σημειώνει συνάμα πως "εβδομήντα μαθητές και μαθήτριες από τα Γιαννιτσά όλοι εθελοντές, με πανό, παραδοσιακές στολές, σημαιοφόρο και παραστάτες, ένα πλήρες άγημα δηλαδή, μαζί με όσους γονείς μπορούν να παρευρεθούν, θα επιχειρήσουν να δώσουν ξανά ζωή και υπερηφάνεια στο ακριτικό χωριό των Ευζώνων.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο περήφανος νιώθω για όλους τους μαθητές μου, γιατί δεν είναι μόνο οι μαθητές που θα παρελάσουν στους Ευζώνους. Άλλοι τόσοι θα παρελάσουν στα Γιαννιτσά στέλνοντας το μήνυμα ότι η παράδοση και η εθνική υπερηφάνεια δεν σβήνουν, αλλά μεταλαμπαδεύονται από γενιά σε γενιά.

Σας προσκαλούμε να παρευρεθείτε σε όποια εκδήλωση θέλετε την Τρίτη 25η Μαρτίου 2025, είτε στα Γιαννιτσά, είτε στις εορταστικές εκδηλώσεις που διοργανώνουμε από κοινού με τη Δημοτική Κοινότητα Ευζώνων του Δήμου Παιονίας".

Όταν θέλουμε κάτι τόσο πολύ, όταν κάτι σημαδεύσει την ψυχή και την καρδιά μας, όλα γίνονται. Ο Γιώργος Γρηγοριάδης, οι μαθητές και οι γονείς τους, το απέδειξαν!

Δείτε σχετικό βίντεο δια χειρός του κ. Γρηγοριάδη: