Η Τηλεόραση ξέμεινε από ΤΣΙΠΑ; Του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Η Τηλεόραση ξέμεινε από ΤΣΙΠΑ;

Του καθηγητή ΓιώργουΠιπερόπουλου

Θα ξεκινήσω σήμερα αναπολώντας άλλες εποχές, τότε που δεν είχε εισβάλει στα σπίτι μας η τηλεόραση, τότε που ήμασταν οι περισσότεροι Έλληνες, όπως και τώρα, οικονομικά «φτωχοί» αλλά φροντίζαμε ως «κόρην οφθαλμού» σε Πανελλαδικό επίπεδο, μια έννοια πολύτιμη, τώρα πια δυσεύρετη στην Ελλάδα των «μνημονίων» και «θεσμών»:

την «ΤΣΙΠΑ»!..

Η «ΤΣΙΠΑ» αναφερόταν στην αίσθηση που είχε κάθε Έλληνας, Ελληνίδα και μαζί τα Ελληνόπουλα ότι οι άλλοι θα μας σέβονται εφόσον και εμείς φροντίζουμε με την συμπεριφορά μας να μην την χάσουμε και «Ξετσιπωθούμε…».

Και θα συνεχίσω το σημερινό μου άρθρο καλοπροαίρετα και χωρίς ανόητη και ανούσια έπαρση υπενθυμίζοντας σε φίλους και φίλες αναγνώστες ότι για πάρα πολλά χρόνια υπήρξα ένας από τους Πανεπιστημιακούς που εμφανιζόταν πολύ συχνά στα ραδιοτηλεοπτικά «παράθυρα και μπαλκόνια».

Μετά το καλοκαίρι του 2010 και την επίσκεψη (αποδεικνύεται πλέον περίτρανα ότι επρόκειτο για μόνιμη εγκατάσταση) του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με τον τίτλο «τρόικα» στην Πατρίδα μας αποφάσισα να μειώσω τη συχνότητα της παρουσίας μου στα ραδιοτηλεοπτικά δρώμενα συνειδητοποιώντας ότι η συμμετοχή μου έδινε «άλλοθι» σε παρουσιαστές και προγράμματα την ώρα που η Ελλάδα βυθιζόταν γοργά στο δράμα της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής απαξίωσης και του μηδενισμού κλασικών Αξιών και Αρχών που ήταν ανέκαθεν χαρακτηριστικά μας.

Την αποχή μου την οριστικοποίησα τελικά στα τέλη του 2011 αφού διαπίστωσα ότι ΔΕΝ βοηθούσε σε τίποτε η συμμετοχή μου καθώς φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι με σταματούσαν στο δρόμο να με ρωτήσουν «γιατί δεν είπες κάτι παραπάνω, γιατί έμεινες σιωπηλός, και πού πάμε;»

Με «χάσατε» έκτοτε από τα Ελληνικά ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα και μπαλκόνια!…

Συνεχίζω, όμως, «να επικοινωνώ και να υπάρχω» στο διαδίκτυο όπως εδώ στον φιλόξενο και αγαπημένο ιστότοπο.

Εάν, λοιπόν, νομίζετε ότι επειδή υπήρξα ένα από τα πρόσωπα που πολύ συχνά φιλοξενήθηκαν στα ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα και μπαλκόνια ΔΕΝ έχω το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κρίνω καλόπιστα TV και οικοδεσπότες, μη συνεχίσετε το διάβασμα, ΣΤΟΠ εδώ!

Εάν, μάλιστα, σας διακρίνει η τάση να υποβαθμίζετε τα ΜΜΕ και την τηλεοπτική εικόνα ιδιαίτερα ως παιδαγωγικό εργαλείο, και ΑΙΧΜΗ του Δόρατος της ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ, τότε σας ΙΚΕΤΕΥΩ, κάνετε ΣΤΟΠ εδώ!..

Η ουσία το περιεχόμενο και ο «λόγος» όχι μόνο στην ελληνική αλλά στην παγκοσμιοποιημένη πλέον «τηλεοπτική δημοκρατία» δίνουν τη θέση τους στο περίβλημα, στο επιδερμικό, στην εικόνα.

Ίσως άλλοι λαοί να μην νοιάζονται για αυτές τις μεταλλάξεις, αλλά εμάς εδώ στην χώρα κοιτίδα του πολιτισμού, της δημοκρατίας και της λογικής έπρεπε να μας…πειράζει καθώς το πρόβλημα δεν είναι η δημοκρατία την οποία εμείς και διδάξαμε στους λαούς και σεβόμαστε.

Το πρόβλημα έγκειται στις δομές της ΔΗΜΚΡΑΤΙΑΣ και στο ρόλο της σύγχρονης ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗΣ που λέγεται τηλεόραση.

Έρχομαι σήμερα επικριτής της Τηλεόρασης γιατί αισθάνομαι ότι κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους.

Από όλους εμάς που ασχολούμεθα με τις επιστήμες της συμπεριφοράς χρειάζεται να αποδοθεί ΟΡΘΑ η εκπληκτική δύναμη της σύγχρονης τηλεόρασης στην άσκηση όχι της συνειδητής αλλά κυρίως της υποδόριας, της υποσυνείδητης, επίδρασής της στην καθιέρωση προτύπων συμπεριφοράς προς μίμηση και ταύτιση για τα παιδιά που στέκονται ευάλωτα και εύπλαστα μπροστά στους δέκτες και για μας τους μεγάλους που έχουμε σχεδόν συστηματικά οδηγηθεί στην αποδοχή της ψεύτικης «εικονικής πραγματικότητας» με την αποκρυστάλλωση μιας πολύ στρεβλής αντίληψης της…πραγματικότητας!

Κάποιες άλλες εποχές, στην ευλογημένη χώρα, που τώρα την κατοικούν λίγο περισσότεροι από 10 εκατομμύρια Έλληνες (και περισσότεροι, λένε κάποιοι, από 2 εκατομμύρια νόμιμοι και παράνομοι αλλοδαποί) είναι άγνωστος ο αριθμός των «φιλελλήνων»…

Πριν σαρώσει τα ΜΜΕ η τηλεόραση οι 4 δημοκρατικές εξουσίες ήταν ευδιάκριτες:

Η Νομοθετική νομοθετούσε, η εκτελεστική εφάρμοζε, η δικαστική ήλεγχε και ο ΤΥΠΟΣ,κυρίαρχα οι εφημερίδες, όταν εντόπιζε πρόβλημα, έψαχνε τις ιδιαιτερότητές του, απεκάλυπτε πτυχές κρυμμένες επιτήδεια, πρωταγωνιστές και λεπτομέρειες ανατριχιαστικές ήγαργαλιστικές δίνοντας στους αναγνώστες υλικό για σχολιασμούς υπέρ και κατά!…

Σήμερα στην Ελλάδα ΔΕΝ διαβάζουμε, κοιτάμε ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ η οποία δεν προσπερνά, αλλά μένει στην επιδερμίδα και στο δίδυμο «αίμα και σπέρμα» δίνοντας με έγχρωμη εικόνα στο ρεπορτάζ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΕΣ διαστάσεις όπου κυρίαρχος μοιάζει να είναι ο Νόμος της Ζούγκλας και η δύναμη της διείσδυσης του τηλεοπτικού φακού σε σημεία όπου ακόμη και τα εξειδικευμένα τμήματα της ΕΥΠ και της Ελληνικής Αστυνομίας δεν έχουν φτάσει…

Που αρχίζει και πού τελειώνει ο ρόλος της κάθε μιας από τις 4 κάποτε διακριτές εξουσίες;

Με ποιες αξίες λειτουργούμε εμείς και με ποιες πρέπει να λειτουργούν οι δημοσιογράφοι της Τηλεόρασης όταν αισθάνονται ότι το καθήκον στην αλήθεια και την κοινωνία τους καλεί ναπρωτοτυπήσουν;

Εάν τελικά ένα παιδάκι αναφωνήσει «ο αυτοκράτορας είναι γυμνός» θα του κλείσουμε το στόμα επειδή τα παιδιά δεν πρέπει να κάνουν τέτοιες διαπιστώσεις ή θα θυμηθούμε ότι «από παιδί και από ζαβό μαθαίνεις την αλήθεια»

Τελικά το κοινωνικό-ψυχολογικό φαινόμενο που λέγεται «πλύση εγκεφάλου» και ο ανεξέλεγκτος «τσαμπουκάς» κάποιων τηλεοπτικών αστέρων και εκπομπών που δεν φαίνεται να σέβονται ούτε τη Δικαιοσύνη θα μας διδάξει κάτι;

Διαπιστώνω ότι ο τηλεοπτικός φακός ανενδοίαστα και καθημερινά «κάνει όπως γουστάρει» καθώς λιγόστεψε και η ΤΣΙΠΑ στην Ελλάδα των «Θεσμών» και της ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ…