Κανένας εισαγγελέας δεν φταίει στην περίπτωση Φιλιππίδη

Οι εξελίξεις στο φλέγον θέμα της τραγωδίας των Τεμπών έχουν αφαιρέσει μέρος δημοσιότητας από τη δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη. Ωστόσο ο εισαγγελέας της υπόθεσης φαίνεται ότι το έχει πάρει προσωπικά, διεκδικώντας πολύ παραπάνω από τα 10 λεπτά δημοσιότητας που σύμφωνα με τον Άντι Γουόρχολ του αναλογούν.

Ο διάσημος ηθοποιός – σκηνοθέτης καταδικάστηκε το Φεβρουάριο του 2023 σε ποινή κάθειρξης 8 ετών για δύο απόπειρες βιασμού ενώ για την κατηγορία του βιασμού κρίθηκε αθώος λόγω αμφιβολιών. Από τις αρχές Δεκεμβρίου βρίσκεται σε εξέλιξη η δίκη του στο Εφετείο, μέσω του οποίου διεκδικεί την ακύρωση της ποινής.

Στην επιδίωξή του αυτή έχει βρει απρόσμενο (;) σύμμαχο τον εισαγγελικό λειτουργό, ο οποίος προς έκπληξη όλων έχει πάρει ξεκάθαρα θέση εις βάρος των θυμάτων με απίστευτες ατάκες – επίκληση στο σεξισμό και στο μισογυνισμό. Είναι μάλλον ανεπανάληπτο σε δικαστική αίθουσα ότι η τακτική του victim blaming που έχει υιοθετήσει ένας λειτουργός του κράτους δεν είναι μακιγιαρισμένη ή υπονοούμενη, αλλά κάτι παραπάνω από εξόφθαλμη, σαν να πρόκειται για κακόγουστη φάρσα ή ευφάνταστο σενάριο ταινίας.

Ο εισαγγελέας δεν δίστασε να παρομοιάσει τον κατηγορούμενο με «μάγκα άντρα» διότι άφησε την καταγγέλλουσα να φύγει όταν εκείνη έβαλε τις φωνές, ρωτώντας αν «οι βιαστές ανοίγουν την πόρτα». Σε άλλη αποστροφή του αναρωτήθηκε πώς γίνεται να έρθει σε στύση τόσο γρήγορα κάποιος σε αυτή την ηλικία και το διάνθισε με το «δεν έχετε ξανακούσει άντρα να την πέφτει σε γυναίκα άγρια;». Έφτασε να ρωτήσει ακόμα και αν η καταγγέλλουσα φορούσε «τάνγκα ή κανονικό εσώρουχο», ενώ χρησιμοποίησε ως αντιδιαστολή μιας… ασήμαντης υπόθεσης ότι «στη Γαλλία συμβαίνουν 70.000 βιασμοί». Κι αν αυτά δεν είναι αρκετά για να ντραπεί και η ίδια η… δικαιοσύνη ειπώθηκε και η ατάκα «είδα ότι η καταγγέλλουσα έχει δυνατότητες και ταλέντο», εννοώντας ότι είναι δεινή στην υποκρισία.

Υποτίθεται ότι είμαστε σε μια χρονική συγκυρία που καταβάλλεται προσπάθεια να μην μένουν κλειστά τα στόματα και τα θύματα να καταγγέλλουν τους κακοποιητές τους. Και αυτό που εισπράττει η συγκεκριμένη καταγγέλλουσα είναι αμφισβήτηση, ειρωνεία ακόμα και αιχμές για υποκρισία και ψευδορκία από έναν κρατικό λειτουργό. Ο ίδιος ο εισαγγελέας επιρρίπτει με τη στάση του ευθύνες στο φερόμενο ως θύμα, με πολύ πιθανή εξέλιξη τον επανατραυματισμό του και φυσικά την αποθάρρυνση γυναικών που έχουν βρεθεί ή θα βρεθούν σε παρόμοια θέση να προχωρήσουν σε καταγγελία.

Πολλοί θεωρούν πια ότι λόγω αυτής της τακτικής του εισαγγελέα η ποινή του Πέτρου Φιλιππίδη θα καταπέσει στο εφετείο και τελικά θα αθωωθεί σε δεύτερο βαθμό. Είναι όμως ακριβές κάτι τέτοιο; Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει μια αντίστοιχη περίπτωση στην πιάτσα στην οποία κατηγορείται ένας ηθοποιός. Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα. Το πρώτο είναι να κατηγορείται αδίκως και τελικά να αθωωθεί. Το δεύτερο να έχει κάνει κάποιες αξιόποινες πράξεις, να γνωρίζουν για αυτές πολλοί συνάδελφοί του, αλλά να μην τις καταθέτουν στο δικαστήριο. Σε αυτή την περίπτωση, αν τελικά αθωωθεί, θα φταίει ο εισαγγελέας ή όσοι κράτησαν τα στόματά τους κλειστά;

Όταν κάποιος βρίσκει και τα κάνει δεν φταίει εκείνος (ή τουλάχιστον μόνο εκείνος), αλλά και όσοι του έχουν επιτρέψει να μπορεί να ενεργεί έτσι. Στην περίπτωση του παραδείγματός μας η δικαιοσύνη θα μπορούσε να λάμψει και να σταθεί αρωγός των θυμάτων με μία απλή προϋπόθεση που αποτελεί βάση εύρυθμης λειτουργίας της. Εφτά μάρτυρες θα ήταν αρκετοί για να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.

Όσο και αν κάποιος στην αίθουσα είχε μπερδέψει το ρόλο του, παριστάνοντας τον λύκο που φυλάει τα πρόβατα…

πηγή: menhouse.gr