Μαθαίνουμε να σκεφτόμαστε, μαθαίνουμε να γράφουμε, δεν αντιγράφουμε, δεν αποστηθίζουμε

Αγαπητοί φίλες και φίλοι.

Η εμπειρία μου ως καθηγήτρια ελληνικών και διορθώτρια πανελλαδικών μου υπέδειξε τον επιτυχή τρόπο αξιολόγησης της Έκφρασης – Έκθεσης της γ’ λυκείου στις εισαγωγικές εξετάσεις.

Εκθέσεις που οι μαθητές κατά συρροή αναπαράγουν βασισμένες ή αντιγεγραμμένες από εμπορικά βιβλία τύπου λυσάρια στις εξετάσεις κρίνονται ανεπαρκείς ή τουλάχιστον τετριμμένες ή επιεικώς κακέκτυπα.

Σύμφωνα με το ΦΕΚ2881/5/7/2019 του φακέλου υλικού και τα πρότυπα αξιολόγησης που έχει δημοσιεύσει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, η αξιολόγηση έχει την εξής μορφή:

Παρέχονται στο μαθητή προς εξέταση δύο ή τρία κείμενα ή ολοκληρωμένα ή σε διασκευασμένη ή αποσπασματική μορφή μεταφραζόμενα ως δημοσιογραφικά άρθρα, κριτικές, δοκίμια, επιστημονικά κείμενα, πολυτροπικά ή υβριδικά ως προς την λογοτεχνική τους υφή και ένα διδαγμένο επί του φακέλου υλικού ή αδίδακτο σε ολοκληρωμένη αποσπασματική μορφή καλούμενο ως ποίημα, διήγημα, μυθιστόρημα ή θεατρικό έργο.

Το πρώτο θέμα σχετίζεται με τα μη λογοτεχνικά κείμενα και αναφέρεται στην συνοπτική νοηματική απόδοση από το μαθητή την επονομαζόμενη περίληψη.

Το δεύτερο με τα μη λογοτεχνικά, με δυνατότητα κλειστού τύπου ή με αιτιολόγηση της απάντησης πολλαπλών μορφών.

Το τρίτο αφορά σε λογοτεχνικά κείμενα ή αναφερόμενα ολοκληρωμένα ή αποσπασματικά στα σχολικά εγχειρίδια γυμνασίου – λυκείου ή αδίδακτα, όπου ο μαθητής καλείται να τα διαπραγματευτεί αξιοποιώντας κειμενικούς δείκτες ή ερμηνεύοντας τα κείμενα, τεκμηριώνοντας τις προσωπικές του θέσεις.

Και το τέταρτο αφορά τη παραγωγή κριτικού λόγου συγκεκριμένου επικοινωνιακού πλαισίου όπου ο μαθητής θα διατυπώσει τη θέση του συμφωνώντας ή διαφωνώντας με προβλήματα – θέσεις που θέτει το κείμενο.

Ως εκ τούτου, αντιλαμβάνεστε πως η διαχείριση της Έκθεσης – Λογοτεχνίας ως εξεταζόμενο μάθημα απαιτεί γνώση, το προσωπικό τρόπο σκέψης του μαθητή, τη δυνατότητα του να οργανώνει τη σκέψη του, τη καλύτερη δυνατή κειμενοκεντρική προσέγγιση και την ανάλογη προπαιδεία του εξεταζόμενου.

Πράγματι προϋποθέτει λογοτεχνική παιδεία, τη καλύτερη δυνατή διαχείριση της ελληνικής γλώσσας, ευελιξία του μαθητή και όχι ταχεία εκμάθηση που βασίζεται σε προκατασκευασμένα κείμενα, τεχνάσματα, παπαγαλισμούς ή στείρες αποστηθίσεις.

Για ασφαλή αποτελέσματα η προγύμναση του μαθητή πρέπει να ξεκινά από τις πρώτες τάξεις του λυκείου ώστε ο μαθητής να χτίσει σταδιακά το πνευματικό του εποικοδόμημα, να μάθει να σκέφτεται, να κρίνει, να κατανοεί, να μιλά σωστά ώστε μετά το πέρας της Γ’ Λυκείου να μπορεί ως μικρός μαχητής της γνώσης και της ζωής να απολαύσει τους καρπούς της επιστημονικής και κοινωνικής γνώσης.

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ

Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ

ΟΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ