Γεγονὸς καὶ Σχόλιο: «Ἡ τεχνητή νοημοσύνη» ὡς ἐξομολογητής

Κάθε καινούργια ἀνακάλυψη προκαλεῖ ἐνδιαφέρον καί ὁ ἄνθρωπος τήν ἀντιμετωπίζει μέ περιέργεια καί θαυμασμό. Αὐτό συμβαίνει καί μέ τό ChatGPT πού εἰσῆλθε στήν ζωή μας καί οἱ ἄνθρωποι τό χρησιμοποιοῦν γιά νά ἀποκτήσουν τίς ἀπαντήσεις σέ διάφορα προβλήματα πού ἔχουν.

Ἔτσι, μερικοί τό χρησιμοποιοῦν καί σάν «συμβουλάτορα» ἤ «ἐξομολογητή» τους καί μοιράζονται μαζί του διάφορα προβλήματά τους. Αὐτό ἐγκυμονεῖ κινδύνους, διότι τοῦ δίνουν διάφορες πληροφορίες καί κατά κάποιον τρόπο τό «ἐκπαιδεύουν» νά κάνη τόν «ἐξομολόγο» καί «καθοδηγητή».

Ὁ Μάϊκ Γούλτριτζ, καθηγητής «Τεχνητῆς Νοημοσύνης» στό Πανεπιστήμιο τῆς Ὀξφόρδης, βλέποντας καί αὐτός τόν κίνδυνο ἀπό τήν σύγχρονη τεχνολογία, δίνει καί τήν κατάλληλη συμβουλή σέ αὐτούς πού «μοιράζονται μαζί του ἰδιωτικές τους πληροφορίες, τοῦ γκρινιάζουν γιά τήν δουλειά τους, τοῦ λένε τίς πολιτικές τους προτιμήσεις ἤ γενικότερα τά μυστικά τους».

Σέ ὅλους αὐτούς συμβουλεύει: «Μήν τό κάνετε». «Οἱ ἄνθρωποι, ἐπισημαίνει, εἶναι προγραμματισμένοι νά ἀναζητοῦν στήν AI κάποια μορφή συνείδησης, αὐτό εἶναι ὅμως μάταιο, ἡ τεχνητή νοημοσύνη δέν ἔχει ἴχνος ἐνσυναίσθησης καί βασικά "εἶναι σχεδιασμένη νά προσπαθεῖ νά σοῦ λέει αὐτό πού θέλεις νά ἀκούσεις". Ἐπιπλέον, ὁτιδήποτε πληκτρολογεῖ κανείς στό ChatGPT, ὁτιδήποτε ἀποκαλύπτει γιά τόν ἑαυτό του, βοηθάει στήν ἐκπαίδευση μελλοντικῶν ἐκδοχῶν αὐτῆς τῆς ἐφαρμογῆς τεχνητῆς νοημοσύνης. Καί δεδομένου τοῦ πῶς λειτουργοῦν τά μοντέλα αὐτά, εἶναι σχεδόν ἀδύνατο νά πάρει κανείς πίσω τά δεδομένα του ἅπαξ καί εἰσαχθοῦν στό σύστημα. Ὁ Μάικ Γούλτριτζ ἐξερευνᾶ τό θέμα τῆς AI στίς φετινές χριστουγεννιάτικες διαλέξεις στό Royal Institute τοῦ Λονδίνου». (Τά Νέα, 27 Δεκεμβρίου 2023)

Ζοῦμε σέ μιά ἐποχή πού οἱ ἄνθρωποι δέν ἔχουν σχέση μέ τόν Θεό, δέν προσεύχονται, δέν ἀναζητοῦν τό θέλημά Του, δέν θέλουν νά ἐκκλησιάζονται, νά ζοῦν τήν μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, δέν ἀνοίγουν τήν καρδιά τους στόν πνευματικό ἱερέα πού θά λάβουν συγχώρηση καί θά ξεχαστοῦν ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους καί ἀπό τόν Θεό, δηλαδή θά διαγραφοῦν, καί ἀναζητοῦν ψυχρές μηχανές γιά νά παραμείνουν ὅλα αὐτά τά «προσωπικά δεδομένα» γιά πάντα καί νά ἐκπαιδεύσουν τό μηχάνημα γιά μελλοντικό κακό.

Τελικά, οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι «φοβοῦνται» τήν Ἐκκλησία καί συμπεριφέρονται μέ ἀφέλεια σέ κάθε καινούργια ἀνακάλυψη. Δέν τά βρίσκουμε μέ τόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία καί ὑποδουλωνόμαστε σέ ἀλλότριους ψεύτικους «θεούς». Ὁ ὑπεράνθρωπος τοῦ Νίτσε σήμερα γίνεται ὁ μετάνθρωπος καί τελικά ὁ ὑπάνθρωπος χωρίς Θεό, χωρίς ψυχή, χωρίς συμπόνια, χωρίς ἀδελφούς. Εἶναι ξένος μέ τά προβλήματά του καί κλεισμένος σέ ἕνα «Πλατωνικό σπήλαιο», σέ ἕνα σπήλαιο ληστῶν.

Ν.Ι.