Ο Αναστάσιος Τσίου σε εξομολόγηση ψυχής - "Μην περιμένετε να ζήσετε στον κόσμο των ΑμεΑ για να μάθετε πως νιώθουν"

Ήμουν 24άρων ετών όταν όλα γύρισαν ανάποδα στη ζωή μου, και πέρασα από τον κόσμο των αρτιμελών στον υπέροχο κόσμο των ΑμεΑ. Με τα χρόνια έκανα μία αναδρομή - σύγκριση ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους, και αληθινά σας μεταφέρω ότι ο κόσμος των ατόμων με αναπηρία είναι πιο όμορφος, πιο αληθινός, έχει αγάπη έχει σεβασμό, και πολλά άλλα, και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον κόσμο των αρτιμελών. Εάν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και γινόταν να ξανά γίνω αρτιμελής, με τα όσα έχω ζήσει, θα προσπαθούσα να έρθω κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους, να τους βοηθήσω, να τους καταλάβω, να μην τους ενοχλώ, να τους σέβομαι, και πρo πάντων να κυνηγήσω μαζί τους το όνειρο για μια καλύτερη ζωή στην είδη δύσκολη ζωή που βιώνουν. Μετά από τόσα χρόνια βλέπω ότι όλα αυτά που ανέφερα δεν υπάρχουν. Υπάρχει ατιμωρησία που από κει ξεκινούν όλα, διογκώνει το πρόβλημα, την ασέβεια και τις άσχημες συμπεριφορές και πράξεις απέναντι στα άτομα αυτά.

Μην περιμένετε να ζήσετε στο κόσμο των ΑμεΑ για να μάθετε πως νιώθουν, πώς επιβιώνουν, πρέπει ο κόσμος των αρτιμελών να αλλάξει, να γίνει ΕΝΑ με τον κόσμο των ΑμεΑ εάν θέλουμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον.

Μην περιμένεις να <<καείς>> για να με καταλάβεις, όσο σκληρό και αν ακούγεται, η αλήθεια είναι σκληρή και πρέπει να λέγεται.

Υ.Γ. Ο κόσμος αλλάζει φτάνει να το θέλουμε.