Ο ΔΗΣΥ 20 χρόνια στην εξουσία γιατί δεν έλυσε το Κυπριακό και τα νέα… τσουνάμια του Αβέρωφ

ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ
Ο Κληρίδης και ο Αναστασιάδης κυβέρνησαν τον τόπο για 20 χρόνια. Γιατί δεν έλυσαν το Κυπριακό, αυτοί που ήταν οι πατριάρχες του «ρεαλισμού», οι θιασώτες του Αναν-ιστάν, οι ζείδωροι προαγωγοί της διζωνικής τερατογένεσης, οι έτοιμοι να προβούν σε νέες υποχωρήσεις; Και αυτοί ήταν έτοιμοι να μπουν σε διαδικασία λύσης. Γιατί δεν την πέτυχαν; Και αυτοί έπεισαν τη «διεθνή κοινότητα» ότι επιδιώκουν «έμπρακτα και όχι απλώς διαπραγμάτευση, αλλά λύση». Γιατί απέτυχαν;

\Δύο χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, ο Δημοκρατικός Συναγερμός ιδρύθηκε στις 4 Ιουλίου 1976 μέσα σε ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα, που δεν είχε ακόμη κατασιγάσει. Συγκέντρωσε στις τάξεις του το αφρόκρεμα του αγωνιστικού, κεντροδεξιού κόσμου, που πίστεψε στις δημοκρατικές αρχές και αξιώσεις του και στη συμφιλίωση. Ο πρώτος πρόεδρός του, Γλαύκος Κληρίδης, διασάλπισε δύο σημαντικούς, εκτός άλλων, στόχους. Την «πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω» και την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που συνέβαλλε στην επίλυση του Κυπριακού, στη βάση ευρωπαϊκών αρχών και ελευθεριών και θα διασφάλιζε τον κυπριακό λαό έναντι της τουρκικής επιθετικότητας. Αργότερα, οι επίγονοι ανακάλυψαν τον λεγόμενο «πατριωτικό ρεαλισμό» του Κληρίδη, δηλ. την επίλυση του Κυπριακού διά της τουρκοδιζωνικής τερατουργίας.

Ένας εκ των υμνητών του «πατριωτικού Κληριδικού ρεαλισμού» είναι ο Αβέρωφ Νεοφύτου, τέως πρόεδρος του ΔΗΣΥ. Ένθερμος θιασώτης και προαγωγός του Αναν-ικού εκτρώματος, εκδηλώνεται πολιτικά άλλοτε με προφητείες για τσουνάμια, που έρχονται, και άλλοτε με εκβιαστικές προειδοποιήσεις προς κυβερνώντες και πολίτες. Μετά την αποτυχία του να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κάθε τόσο δημοσιοποιεί θέσεις και απόψεις για τη λύση του Κυπριακού. Δεν θα ασχοληθούμε με το κατάντημα ενός άλλου υπερήφανου ΔΗΣΥ, που μετατράπηκε σε θλιβερό τυμπανιστή της τουρκοδιζωνικής, ως προστάδιο της τουρκοποίησης της Κύπρου.

Την περ. Κυριακή, ο Αβέρωφ εξέδωσε νέα ανακοίνωση για να προειδοποιήσει τον Ν. Χριστοδουλίδη και να διερωτηθεί αν θέλει να είναι Πρόεδρος σύντομης λύσης ή θα καταγραφεί «από την Ιστορία ως ο μοιραίος Ελληνοκύπριος ηγέτης που διαχειρίστηκε την καταραμένη διχοτόμηση». Ο Αβ. Νεοφύτου αρέσκει να επιδίδεται διαχρονικά σε λεκανομαντείες, επενδυμένες με προειδοποιήσεις, φόβο και οιονεί εκβιασμό. Απαντάται από το Πρόεδρο της Δημοκρατίας «τόλμη στις πρωτοβουλίες και αποφασιστικότητα στη διπλωματία» με «πολιτικό θάρρος» (25/11/2023). Ωστόσο δεν εξήγησε πώς εννοεί την «τόλμη» και την «αποφασιστικότητα». Ήταν μπροστάρης στην αποδοχή πενταμερούς (12/2/2021), που απέρριψαν όλοι οι Πρόεδροι, αλλά την αποδέχτηκε ο Αναστασιάδης, «χωρίς όρους και προϋποθέσεις». Διότι, έλεγε, «η άρνησή μας να πάμε στην πενταμερή, ισοδυναμεί με το να χάσουμε οριστικά την Αμμόχωστο, τη Μόρφου, την Κερύνεια και την Καρπασία». Πήγαμε στην πενταμερή! Γιατί δεν τις κερδίσαμε; Ο Αβέρωφ ακόμα να εξηγήσει…

Ως μάντης Κάλχας προειδοποιούσε (15/1/2021) ότι «θα έχουμε καλοκαιριάτικα τσουνάμι και θα χάσουμε και τα Βαρώσια», αν δεν ευοδώνονταν προσπάθειες του ΓΓ της ΟΗΕ. Και αργότερα (27/2/2021, στον Άλφα), αποφαινόταν σπαραξικάρδια: «Γνωρίζω ότι ίσως να 'ναι η τελευταία προσπάθεια (για λύση). Δεν κινδυνολογώ». Ότι οι Τούρκοι επέμεναν σε λύσεις δύο κρατών, ότι γι' αυτούς είχαν τελειώσει τη διζωνική, ότι απαιτούν την υποταγή μας στις αξιώσεις τους, αυτά δεν θεωρούνταν στην Αβερώφεια εξήγηση της επίλυσης του Κυπριακού. Μονότονα, ο Αβέρωφ επιμένει «να πείσουμε τον ΓΓ ότι υπάρχει ισχυρή βούληση για λύση». Να «εκμεταλλευτούμε κάποιες νέες ιδέες και προσεγγίσεις». Προφανώς εννοείται όχι το Crans Montana! Από τον Βασιλείου μέχρι τον Χριστοδουλίδη, όλοι οι Πρόεδροι επεδείκνυαν ισχυρή βούληση για λύση. Προέβησαν σε οδυνηρότατες υποχωρήσεις. Γιατί δεν λύθηκε το Κυπριακό; Διότι η βροντοφωνάζει ότι απαιτεί όλη την Κύπρο.

Όλοι οι Πρόεδροι, ακόμα και ο Χριστοδουλίδης, καθημερινά διαβεβαιώνουν ότι θέλουν λύση, λειτουργική, βιώσιμη και στη βάση των αρχών της ΕΕ. Πόση άλλη… πειστικότητα, πόσες άλλες κωλοτούμπες και πόσες άλλες παραχωρήσεις να γίνουν για να… πείσουμε ότι θέλουμε λύση; Μια απλή απορία: Ο Κληρίδης και ο Αναστασιάδης κυβέρνησαν τον τόπο για 20 χρόνια. Γιατί δεν έλυσαν το Κυπριακό, αυτοί που ήταν οι πατριάρχες του «ρεαλισμού», οι θιασώτες του Αναν-ιστάν, οι ζείδωροι προαγωγοί της διζωνικής τερατογένεσης, οι έτοιμοι να προβούν σε νέες υποχωρήσεις; Και αυτοί ήταν έτοιμοι να μπουν σε διαδικασία λύσης. Γιατί δεν την πέτυχαν; Και αυτοί έπεισαν τη «διεθνή κοινότητα» ότι επιδιώκουν «έμπρακτα και όχι απλώς διαπραγμάτευση, αλλά λύση». Γιατί απέτυχαν;

Ο Αβέρωφ γνωρίζει την απάντηση: Διότι και αυτών των προσπαθειών συνετρίβη στον αρράγιστο τοίχο της τουρκικής στοχοθεσίας για αρπαγή και τουρκοποίηση της Κύπρου. Τι εισηγείται στον Χριστοδουλίδη; Να είναι «προετοιμασμένος για μια σύντομη διαδικασία με συγκεκριμένο ορίζοντα». Με απλά λόγια, ο Αβέρωφ προτείνει ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα στη διαδικασία συνομιλιών με σύντομη κατάληξη, διότι «50 χρόνια από την εισβολή δεν δίνουν κανένα περιθώριο διαπραγματεύσεων ανοιχτού τέλους». Πού ζει ο Αβέρωφ; Προφανώς δεν ακούει και δεν διαβάζει τι λένε οι Τούρκοι και περιπλανιέται σε ροζ συννεφάκι ευσεβών πόθων. Εδώ και χρόνια έχουν ξεκαθαρίσει ότι η διζωνική έχει διαγραφεί από το δελτίο τους. Αφού την αξιοποίησαν ληστρικά και αφού οδήγησαν την αφελέστατη, ανεπαρκέστατη ηγεσία μας να την αποδεχτεί ως λύση, τώρα απαιτούν δυο κράτη και κυριαρχική ισότητα. Μέχρι την πλήρη κατάκτηση της νήσου.

Ο Ερντογάν πέρσι και φέτος, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει τον ψευδοκράτο. Και πέρσι και φέτος οι αντιδράσεις του Ν. Χριστοδουλίδη ήταν από θλιβερά ανύπαρκτες μέχρι γλοιωδώς ευγενικές, μήπως και χαλάσει το… κλίμα μη διαφαινόμενων συνομιλιών. Ιδού το τραγικό κατάντημα και του σημερινού Προέδρου: Από το πρωί άχρι βαθυτάτης νυχτός ψαλμωδεί την προσήλωση και την αγκίστρωσή του στη μία και μόνη λύση, που είναι η διζωνική τερατογένεση. Δηλαδή και ο Χριστοδουλίδης, όπως ο Αβέρωφ, ο Αναστασιάδης και πολλοί άλλοι, ασεβεί βάναυσα και προκλητικά στην πλειοψηφία της κυπριακού Ελληνισμού να απορρίψει, διά του βροντερού ΟΧΙ, το σχέδιο Ανάν και δι' αυτού τη διζωνική ανωμαλία.

Ιδού και το κατάντημα του ΔΗΣΥ: Δύο Πρόεδροι του, Κληρίδης, Αναστασιάδης, παρά τις προθέσεις τους, επί 20ετίαν απέτυχαν να λύσουν το Κυπριακό. Ο Αναστασιάδης παραδέχτηκε ότι η διζωνική οδηγεί στην τουρκοποίηση. Έκαναν παντιέρα τους τη ρατσιστική, αντιευρωπαϊκή διζωνική, ενώ ταυτόχρονα όμνυαν πίστη και προσήλωση στις αρχές και αξίες της ΕΕ. Ο ΔΗΣΥ αυτοπροβάλλεται ως το κατ' εξοχήν κόμμα κόμμα. Παινεύεται ότι ενέταξε την Κύπρο στην ΕΕ. Γιατί, λοιπόν, ο Αβέρωφ και το κόμμα του επιμένουν ανένδοτα στη διζωνική που, ακόμα και αν γίνει αποδεκτή από τους Τούρκους, θα παραδώσει την Κύπρο σε μια νέα τουρκοκρατία; Γιατί δεν εμμένουν στις ευρωπαϊκές αρχές; Γιατί δεν απαιτείται το αυτονόητο: Να ισχύσει το Κοινοτικό Κεκτημένο και το Διεθνές Δίκαιο, αφού είμαστε κράτος-μέλος της ΕΕ. Η Αναν-ική, Τουρκοδιζωνική Γάγγραινα του Κυπριακού δεν μπορεί να είναι η θεραπεία του.

*το άρθρο δημοσιεύτηκε στην simerini.sigmalive.com

*κεντρική φώτο από το onisilos.gr