POS: Αφήστε τους να ολοκληρώσουν το έργο

Σε συνεργασία με τον Ηλία Χατζηγεωργίου - Φοροτεχνικό, Αντιπρόεδρο Επιτροπής Λογιστών Ε.Ε.Α.
Βρισκόμαστε ακριβώς στα μέσα του Μαρτίου και μας περιμένει το πρώτο από τα δύο τριήμερα που μας επιφυλάσσει ο Μάρτιος. Πρώτα, θα ντυθούμε μασκαράδες, θα πετάξουμε χαρταετό και θα φάμε τα σαρακοστιανά μας και στο επόμενο τριήμερο θα βάλουμε τα γιορτινά μας και θα φάμε τον μπακαλιάρο μας, γιορτάζοντας την ελληνική επανάσταση του 1821. Τα κάνουμε κάθε χρόνο, αλλά όπως και να έχει είναι μια ευχάριστη νότα οι αργίες, ειδικά όταν γίνονται τριήμερα μαζί με το Σαββατοκύριακο.

Βέβαια, η αργία παραμένει αργία αν έχεις την δυνατότητα να την εκμεταλλευτείς, ανάλογα με τις επαγγελματικές και τις προσωπικές υποχρεώσεις. Για τις προσωπικές υποχρεώσεις δεν μας πέφτει λόγος, όμως στις επαγγελματικές υποχρεώσεις εδώ και κάποια χρόνια αντιλαμβανόμαστε ότι όλο και περισσότερες καταστάσεις μας περιορίζουν την δυνατότητα να θυμόμαστε ότι είμαστε άνθρωποι και όχι μηχανές ή υπολογιστές που μπορούν να δουλεύουν 24/7. Βέβαια και τα μηχανήματα πολλές φορές ζητούν την ξεκούραση τους με ένα restart ή ένα format, ενώ από την άλλη τα έτη λειτουργίας φτάνουν με το ζόρι τα 10-15 χρόνια, άρα αν ήταν άνθρωποι δεν θα έφταναν ούτε στην ενηλικίωση…

«Μα τι λέτε τώρα;» θα αναρωτηθεί κάποιος που δεν μας γνωρίζει σαν ανθρώπους ή που δεν θέλει να καταλάβει αυτό που μεταφέρουμε σαν μήνυμα εδώ και πολλά χρόνια… Λέμε το αυτονόητο και το αυταπόδεικτο, ότι όπως και να έχει άνθρωποι και μηχανές δεν γίνεται να γίνουν ένα, όσο και αν η επιστήμη και η τεχνολογία προχωρά. Δεν γίνεται το μηχάνημα να αντικαταστήσει απόλυτα τον άνθρωπο, ούτε το ανάποδο. Φυσικά και έχουν γίνει άλματα προόδου, αλλά θεωρούμε ότι θα λειτουργούν συμπληρωματικά για πολλά χρόνια ακόμα. Μπορεί να αλλάζουν μορφή οι εργασίες, αλλά πάντα θα πρέπει να υπάρχει ένας άνθρωπος που θα ελέγχει, θα χειρίζεται, θα διορθώνει και θα επισκευάζει το κάθε μηχάνημα.

Φτάνει, όμως, με τον πρόλογο… Πάμε στο παρασύνθημα. Ένα από τα τεράστια θέματα των ημερών που εξακολουθούν να απασχολούν την επιχειρηματική κοινωνία είναι η διασύνδεση των POS με τις ταμειακές μηχανές. Το θέμα φυσικά δεν μας απασχολεί πρώτη φορά, αφού μαζί με τον Ε.Φ.Κ.Α. έχουν σχεδόν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στα άρθρα των τελευταίων Παρασκευών, όμως δυστυχώς εξακολουθεί και παραμένει επίκαιρο για όχι καλούς λόγους.

Τα POS και οι ταμειακές μηχανές ξεκίνησαν να προβληματίζουν την κοινωνία στα μέσα Φεβρουαρίου με την παράταση ή όχι της προθεσμίας, όπου οι μεν φώναζαν «να προλάβετε» και οι δε ούρλιαζαν «αυτό που μας ζητάτε δεν είναι δυνατόν να γίνει» και οι πολίτες που δεν γνώριζαν, που στην τελική δεν ήταν δουλειά τους να γνωρίζουν, ήταν κάπου στη μέση, ακούγοντας φωνές για μόνιμες παρατάσεις και φόβο της χώρας να χάσει τα χρήματα από το ταμείο ανάκαμψης. Εμείς σαν γραφείο, αλλά και σαν κλάδος γενικότερα προφανώς και ήμασταν στους «δε», έστω και αν δεν είναι άμεσα δική μας υποχρέωση, αλλά όπως και σε άλλες πολλές καταστάσεις κάνουμε, άθελα μας ή μη, τους ενδιάμεσους. Φυσικά και δεν είναι πρώτη, ούτε η τελευταία φορά να κάνουμε τους ενδιάμεσους, αλλά ούτε και να κάνουμε τους «δε», έχουμε συνηθίσει πολλά χρόνια αυτό τον ρόλο.

Σε κάθε περίπτωση, στο τέλος του Φεβρουαρίου επικράτησε η λογική (;) και με την εγκύκλιο Α. 1035/2024 δόθηκε η δίμηνη παράταση, ή για να ακριβολογούμε παράταση για έναν μήνα και αν έχεις αποδεδειγμένα κλείσει ραντεβού με τον τεχνικό τον Απρίλιο, τότε έχεις παράταση για άλλον έναν μήνα. Κάπως έτσι διαμορφώθηκε το περιβόητο 1+1 μήνες παράτασης, κάτι που τους παλαιότερους «μπασκετικούς» τους γυρίζει στις εποχές των 90s και πίσω που εφαρμόζονταν ο κανόνας των 1+1 βολών όταν το φάουλ δεν γίνονταν σε προσπάθεια για σουτ, αλλά ήταν μετά τα 8 ομαδικά φάουλ στο ημίχρονο. Το 1+1 σήμαινε ότι αν έβαζες την πρώτη είχες δικαίωμα για δεύτερη, ενώ αν την έχανες ριμπάουντ και το παιχνίδι συνεχίζονταν. Πολλά χρόνια πίσω, τότε που 10-15 πόντοι διαφορά στο τελευταίο 5λεπτο ήταν αδύνατον να γυρίσουν χωρίς να γίνουν θαύματα από την ομάδα που έχανε, τότε που το 95% των επιθέσεων τελείωναν στο 28^ο δευτερόλεπτο, τότε που την πολυτέλεια να σουτάρουν τρίποντο την είχαν 2-3 από την ομάδα και αυτό υπό σπάνιες συνθήκες, αλλά και τότε που το παιχνίδι τελείωνε και οι ομάδες είχαν 4-5 παίχτες σε κατάσταση DNP στα στατιστικά του παιχνιδιού, ενώ παράλληλα 2-3 παίχτες βάραγαν 40λεπτο.

Αφήνουμε, όμως, το μικρό και ευχάριστο παρενθετικό ταξίδι στην μπασκετική ιστορία και πάμε πίσω στα δικά μας των POS… Οι υπό προϋποθέσεις δύο μήνες παράταση θα φτάσουν άραγε; Έχουμε μπει στην κανονικότητα της υλοποίησης του έργου ή θα έχουμε πάλι στις αρχές της μεγάλης εβδομάδας την ίδια «μάχη των μεν με τους δε» που είχαμε τον Φεβρουάριο; Εμείς ψυχανεμιζόμασταν ότι θα έχουμε πάλι τα ίδια, γιατί υπάρχουν ακόμα άπειρα άλυτα προβλήματα, τα οποία δεν γνωρίζουμε ακριβώς και απλά περιοριζόμαστε να τα λέμε ως «τεχνικά», αλλά επειδή δεν θέλουμε να το παίζουμε ξερόλες, σκεφτήκαμε και απευθυνθήκαμε στον τεχνικό ταμειακών μηχανών που συνεργάζεται εδώ και πολλά χρόνια με το γραφείο μας, ζητώντας να μας απαντήσει για το ζήτημα. Τον άνθρωπο τον ξέρουμε πάρα πολλά χρόνια και συνεργαζόμαστε άψογα μαζί του, όπως και με όλους τους συνεργάτες του. Ποτέ δεν είχαμε βρει δυσκολία επικοινωνίας μαζί του, ό,τι και αν του είχαμε ζητήσει. Το όνομα του δεν το γράφουμε για ευνόητους λόγους, αλλά είναι στην διάθεση όποιου αρμόδιου το ζητήσει.

Στην ερώτηση μας, λοιπόν, λάβαμε την εξής απάντηση-επιστολή, την οποία μεταφέρουμε ατόφια, χωρίς να αλλάξουμε λέξη από το e-mail του:

Αφήστε μας να ολοκληρώσουμε το έργο

1. Αποσύρετε τις αποφάσεις για εξοντωτικά πρόστιμα στους τελικούς πελάτες, το μόνο που καταφέρνετε είναι να χάνουμε το χρόνο μας στα τηλέφωνα.

2. Αποσύρετε την απόφαση για δημιουργία πλατφόρμας ραντεβού, δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε κόσμος που περισσεύει να ασχοληθεί.

3. Εντάξτε τις ταμειακές μηχανές στις καταληκτικές ημερομηνίες που έχετε δώσει για τα ERP, τους φορολογικούς μηχανισμούς, τις μηχανές στην εστίαση και τους παρόχους, άλλωστε από τα δικά μας χέρια θα περάσουν όλα αυτά.

4. Μην κατηγορείτε τους τεχνικούς για τις διασυνδέσεις, αλλά δώστε εντολή στους NSPs και τους κατασκευαστές να αναβαθμίσουν τα POS και τις ταμειακές.

5. Ελευθερώστε τα vouchers από τον ψηφιακό μετασχηματισμό, για να μπορέσουμε με τη σειρά μας να ξεπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας.

6. Δώσετε παράταση στις λαϊκές αγορές για την υποχρέωση της 1098, εδώ δεν έχουμε δυνατότητα να την εφαρμόσουμε ακόμα σε τοπικά δίκτυα .

7. Δώστε μας μια 3μηνη παράταση, με τη προϋπόθεση ότι τα POS και οι ταμειακές θα είναι έτοιμα 100% και θα δείτε την εξέλιξη του έργου.

Βασική προϋπόθεση, αντί για πρόστιμα να υπάρχει σχεδιασμός στην 3μηνη παράταση ανά 1 μήνα να διασυνδέουμε τους χρήστες που το ΑΦΜ λήγει σε 1,2,3 τον επόμενο μήνα 4,5,6 και ακολουθεί 7,8,9,0.

Οι τεχνικοί των Φ.Η.Μ. έχουν ανταποκριθεί σε όλες τις προκλήσεις που τους έχουν ανατεθεί τα προηγούμενα χρόνια και είναι αυτοί που με τη παρουσία, την ετοιμότητα και την τεχνογνωσία θα φέρουν εις πέρας και αυτό το έργο.

Φυσικά το e-mail δεν προορίζεται για εμάς, αλλά στους «μεν» της υπόθεσης. Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι, νομίζουμε περιγράφει απόλυτα την κατάσταση από την μεριά του τεχνικού που καλείται να ολοκληρώσει το έργο, ο όποιος είναι άνθρωπος και όχι μηχανή. Προσοχή! Χρησιμοποιεί τη λέξη «έργο», άρα αντιλαμβάνεται απόλυτα την σοβαρότητα του ζητήματος και του εγχειρήματος που καλούνται σαν κλάδος να πράξουν. Κάτι που άλλωστε το κάνουμε και εμείς σαν κλάδος εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό αποδεικνύει ότι όλοι μας το καταλαβαίνουμε, εκτός από τους αρμόδιους που θα κουνάνε στην συνέχεια το δάχτυλο επιδεικτικά ότι είναι αδύνατον να δοθεί άλλη παράταση. Μήπως σας θυμίζει κάτι η όλη κατάσταση; Κάπου πάει το μυαλό μας… Δεν χρειάζεται περεταίρω ανάλυση…. Αφήστε τους λοιπόν και αφήστε και εμάς μαζί να κάνουμε την δουλειά μας…

Καλό τριήμερο σε όλους και καλή Σαρακοστή…

*από το e-forologia.gr