Πώς αποτιμά η Νέα Αριστερά την αποτυχία στις Ευρωεκλογές

Αυτοκριτική σε κάποια πράγματα, κυρίως οργανωτικά στο δρόμο προς τις εκλογές, πυρά προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με αιχμές και για την περίοδο ηγεσίας του Αλέξη Τσίπρα, και γενικά αναφορές στους ευρύτερους συσχετισμούς που προέκυψαν μετά τις Ευρωεκλογές συνοψίζουν την πολιτική απόφαση της Νέας Αριστεράς για το εκλογικό αποτέλεσμα.

Σε κάθε περίπτωση αναγνωρίζεται πως «το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου ήταν αρνητικό», «υποδεέστερο των προσδοκιών και συνιστά αδιαμφισβήτητα αποτυχία». Όπως σημειώνεται «το αποτέλεσμα αυτό πρέπει να αναλυθεί και να αξιολογηθεί το επόμενο χρονικό διάστημα για να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα για τους λόγους της αποτυχίας αυτής».

Σε μια πρώτη ανάγνωση πάντως θεωρούν ότι «ο βασικός λόγος για την περιορισμένη εκλογική επιρροή στο ακροατήριο που βρίσκεται μεταξύ της Νέας Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το γεγονός ότι πολλοί/ες ψηφοφόροι, ανεξάρτητα αν συμφωνούσαν περισσότερο με τη Νέα Αριστερά ή είχαν αρνητική γνώμη για τον Σ. Κασσελάκη, προτίμησαν εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί θεωρούσαν πως με αυτό τον τρόπο στέλνουν ένα πιο ισχυρό μήνυμα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Οτι δηλαδή η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ που μπορεί να μείωνε τη διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία, είχε περισσότερο αντίκτυπο από την ψήφο στη Νέα Αριστερά, ακόμα κι αν αυτή η ψήφος της επέτρεπε στην τελευταία να μπει στον ευρωκοινοβούλιο».

Ταυτόχρονα σημειώνουν ότι η αποτυχία εξήγησης της χρησιμότητας της ψήφου στη Νέα Αριστερά εξηγείται περισσότερο επειδή «ένα μεγάλο τμήμα της Αριστεράς στην χώρα μας είναι εγκλωβισμένο στην λογική του κυβερνητισμού».

Και συνεχίζεται η αποτίμηση με μια δόση αυτοκριτικής και «καρφιά» για την περίοδο Τσίπρα, κατά την οποία οι περισσότεροι βουλευτές της Νέας Αριστεράς διετέλεσαν σε υπουργικά πόστα.

Αναφέρεται συγκεκριμένα στην πολιτική απόφαση από τη συνεδρίαση της 29ης-30ης Ιουνίου: «Αλλο αίτιο είναι ότι η Νέα Αριστερά, από την αρχή της συγκρότησής της, αντιμετώπιζε ένα δομικό πρόβλημα φυσιογνωμίας. Το γεγονός ότι προέκυψε από μία διάσπαση με χαρακτηριστικά πολιτικής κριτικής στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά την ίδια στιγμή τα κεντρικά της στελέχη ήταν προβεβλημένα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου και μετέπειτα στελέχη πρώτης γραμμής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δημιούργησε εύλογη σύγχυση στο κόσμο. Η σύγχυση αυτή δεν επιλύθηκε ποτέ αφού η Νέα Αριστερά δεν αποτίμησε κριτικά τη θέση της απέναντι στην κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015-2019, αλλά και δεν βάθυνε την αυτοκριτική της για την περίοδο 2019-2023, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην αξιωματική αντιπολίτευση. Δεν έκανε ποτέ τις απαραίτητες οριοθετήσεις που θα ξεκαθάριζαν στην κοινή γνώμη την πολιτική της στάση απέναντι στα γεγονότα του πρόσφατου παρελθόντος. Η αντιστοίχιση στην κοινή γνώμη της Νέας Αριστεράς ως μία «καλή εκδοχή» του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ περιόρισε την επιρροή της, αφού σε αυτή την περίπτωση το εκλογικό σώμα θα προτιμήσει την αυθεντική εκδοχή».

Συνέδριο στα μέσα Οκτωβρίου

Το κόμμα βαδίζει για το ιδρυτικό του συνέδριο στα μέσα Οκτώβρη του 2024, καθώς όπως είχε ήδη αποφασιστεί στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη «τίθεται ως προτεραιότητα η οργάνωση και η συγκρότηση του κόμματος, διαδικασία η οποία, λόγω του εκλογικού αποτελέσματος, είναι ίσως πιο δύσκολη αλλά βεβαίως και πλέον επιτακτική και αναγκαία».

«Η διαδικασία μέχρι το Συνέδριο με δημόσιο διάλογο, με σχετικές θεματικές εκδηλώσεις, δημοσιεύσεις και εσωτερική συζήτηση στις οργανώσεις πρέπει να αφορούν και στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς. Ισότιμα με άτομα που στήριξαν δημόσια το εγχείρημά μας ή δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο άλλων οργανώσεων της ευρύτερης Αριστεράς και της Πολιτικής Οικολογίας», αναφέρει η πολιτική απόφαση και σημειώνει πως «το συνέδριο της Νέας Αριστεράς, στην ουσία ιδρυτικό, είναι ικανή και αναγκαία αφορμή για επανεκκίνηση της προσπάθειάς μας».

Απευθύνουν, δε, κάλεσμα συμμετοχής «σε ένα ευρύ φάσμα της κοινωνικής, μη ενταγμένης Αριστεράς, σε ανθρώπους των κοινωνικών κινημάτων, του φεμινισμού και της ριζοσπαστικής οικολογίας».

Στο δια ταύτα η πολιτική απόφαση σημειώνει ότι «το αρνητικό αποτέλεσμα της Νέας Αριστεράς σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει υποστολή της σημαίας. Αντιθέτως σημαίνει ότι πρέπει να καταβάλουμε μεγαλύτερες προσπάθειες τόσο για την κατανόηση των αιτιών της αποτυχίας όσο και για να αναλάβουμε δράση για την αλλαγή των συσχετισμών και της ανατροπή της ηγεμονίας της δεξιάς και της ακροδεξιάς».

Στο κείμενο της πολιτικής απόφασης γίνεται εκτενής αναφορά και στις εκλογικές επιδόσεις της Ν.Δ., του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και του ΠΑΣΟΚ.

Οι 4 όροι για συζήτηση περί προοδευτικού μετώπου

Στο κείμενο της πολιτικής απόφασης της Νέας Αριστεράς γίνεται αναφορά και στην συζήτηση που έχει ξεκινήσει για τη δημιουργία ενός μετωπικού σχήματος που θα μπορέσει να ανταγωνιστεί τη Νέα Δημοκρατία στις επόμενες εθνικές εκλογές.

«Πρόκειται για ένα πραγματικό λαϊκό αίτημα που διατυπωνόταν πολύ συχνά και στην επαφή που είχαμε με τους πολίτες εν μέσω της προεκλογικής περιόδου», αναφέρεται μεταξύ άλλων. «Δυστυχώς όμως, ο τρόπος με τον οποίο ξεκινά αυτή η συζήτηση μέσω δημόσιων παρεμβάσεων φαίνεται ότι ξεχνά τα μείζονα και περιορίζεται σε ζητήματα δευτερεύοντα. Και προφανώς το μείζον σε μία τέτοια συζήτηση είναι το πολιτικό περιεχόμενο, το πολιτικό σχέδιο και η διατύπωση ενός σχεδίου -κυριολεκτικά- εναλλακτικού απέναντι στην διακυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη και την ηγεμονία της Δεξιάς. Αν το ζήτημα είναι να αλλάξουν απλώς οι διαχειριστές της διακυβέρνησης και η νομή της εξουσίας, τότε ούτε η κυβέρνηση Μητσοτάκη μπορεί να πέσει και ενδεχομένως δεν θα υπήρχε και λόγος», υπογραμμίζεται.

Η Νέα Αριστερά προειδοποιεί για «παγίδες» σε μία τέτοια συζήτηση και τονίζει πως «για να μπορέσει να υπάρχει νόημα σε οποιαδήποτε συζήτηση το πολιτικό πλαίσιο και το στίγμα είναι αυτό που πρέπει να μπαίνει μπροστά και όχι οργανωτικά και προσωποκεντρικά ζητήματα».

Για τη Νέα Αριστερά το ελάχιστο πλαίσιο πολιτικού διαλόγου οριοθετείται από 4 άξονες:

• «Τον αγώνα για την ειρήνη και την μάχη ενάντια στην μετατροπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε μία πολεμική οικονομία. Αυτό σημαίνει πλήρη αντίθεση με εξοπλιστικές κούρσες που καθιστούν την χώρα μας δέσμια συμφερόντων και υποθηκεύουν τα δημόσια οικονομικά για τις επόμενες γενιές. Στο μεταίχμιο που βρισκόμαστε είναι σημαντικό να υπάρχουν ξεκάθαρες απαντήσεις για το αν η Ελλάδα πρέπει να αγοράζει F-35 ή να ενισχύει το δημόσιο σύστημα υγείας.
• Το ζήτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης, δηλαδή τα ζητήματα που αφορούν την εργασία, το κοινωνικό κράτος αλλά και το φορολογικό σύστημα ως μηχανισμό αναδιανομής του εισοδήματος. Με δεδομένη την κοινωνική κατάσταση εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά και της φτωχοποίησης στα χρόνια των Μνημονίων, έχει φτάσει η στιγμή για να προωθηθεί επιτέλους ένα μοντέλο κοινωνικής δικαιοσύνης που να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, να διασφαλίζει αξιοπρέπεια και ασφάλεια και να βάζει τις βάσεις για την ευημερία και την ανάπτυξη.
• Την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης με κοινωνικά δίκαιο τρόπο. Τα ζητήματα που αφορούν την παραγωγή και την κατανάλωση της ενέργειας, τον περιορισμό των ρύπων, την άρνηση στις εξορύξεις, την προστασία του νερού ως δημόσιο αγαθό, τον σεβασμό των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, τη θωράκιση από φυσικές καταστροφές πρέπει να έχουν κεντρικό ρόλο σε ένα πρόγραμμα ανταγωνιστικό απέναντι στην κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη. Και κυρίως να διασφαλίζουν ότι είναι κοινωνικά βιώσιμα, ειδάλλως δεν θα μπορέσει να υπάρξει ουσιαστική πράσινη μετάβαση.
• Την υπεράσπιση του κράτους δικαίου, των θεσμών και των ανεξάρτητων αρχών, ειδικότερα απέναντι σε μία κυβέρνηση που έχει δημιουργήσει συνθήκες διάβρωσης και περιδίνησης της δημοκρατίας στην χώρα μας. Να αναπτύξουμε τα θεσμικά αλλά και τα κοινωνικά αντίβαρα για να θωρακίσουμε τη δημοκρατία».

πηγή: efsyn.gr