Σε ποιο συνέδριο και για ποιον ΣΥΡΙΖΑ;

του Διονύση Τεμπονέρα*

Το έκτακτο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει τελειώσει, πριν καν ξεκινήσει.

Και αυτό συμβαίνει γιατί όσο και αν μας πληγώνει, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει εξαντλήσει τα ιστορικά και πολιτικά του όρια. Κοινώς, έχει «τελειώσει» και απλά παρακολουθούμε την αυτοδιάλυσή του «σε ζωντανή μετάδοση».

Οσο πιο γρήγορα γίνει αυτή η παραδοχή, τόσο πιο σύντομα θα σταματήσει και ο κανιβαλισμός που συντελείται εις βάρος όχι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πια, αλλά ολόκληρης της Αριστεράς και του προοδευτικού χώρου.

Οι άγονες αντιπαραθέσεις για το όποιος θα ηγηθεί σε ένα εξαντλημένο και βαθιά προβληματικό σχήμα, χωρίς συζήτηση για το πολιτικό περιεχόμενο, δεν αφορούν κανέναν και κυρίως, δεν αφορούν την κοινωνία.

Τα συνέδρια γίνονται για να συζητηθούν θέματα ιδεολογικά, προγραμματικά, οργανωτικά, ζητήματα τακτικής και στρατηγικής κ.λπ. Τα συνέδρια γίνονται για να κάνουν τα κόμματα την αυτοκριτική τους και να προχωρήσουν παρακάτω, μαθαίνοντας από τα λάθη το παρελθόντος.

Το έκτακτο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι ένα συνέδριο, που δεν πρόκειται να συζητήσει για τίποτα από όλα αυτά. Το μόνο που μπορεί να προσφέρει, με τους όρους «αρένας» με τους οποίους διεξάγεται, είναι να συνεχίσει να τροφοδοτεί την ιδεολογική ηγεμονία της Δεξιάς. Η σημερινή «εικόνα» του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ οδηγεί χιλιάδες πολίτες στην ιδιώτευση και στην πλήρη αποστασιοποίηση από κάθε πολιτική διαδικασία. Δυστυχώς χιλιάδες άνθρωποι οδηγούνται και σε ακροδεξιές λύσεις βλέποντας τον σημερινό εκφυλισμό.

Αυτή είναι μια κατάσταση, που κάθε αριστερός και δημοκράτης πολίτης δεν επιτρέπεται να συνεχίσει να «ανέχεται».

«Νέα κατάσταση, νέα καθήκοντα» λοιπόν.

Πριν απ’ την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής που απέκλεισε την υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη, πρότεινα την αναβολή της προεδρικής εκλογής, τη διεξαγωγή έκτακτου προγραμματικού και καταστατικού συνεδρίου που θα αποφάσιζε την ανάληψη πολιτικής πρωτοβουλίας για τη συγκρότηση χώρου διαλόγου των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων, με στόχο την επίτευξη προγραμματικής συμφωνίας για ένα κοινωνικοπολιτικό μέτωπο που θα μπορεί να εφαρμόσει ένα αριστερό σχέδιο εναλλακτικής διακυβέρνησης, ενάντια στις δεξιές νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Η εξέλιξη μιας τέτοιας κοινωνικής και πολιτικής «ώσμωσης» θα υποδείκνυε και τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να υπηρετήσουν μια τέτοια προοπτική.

Η πρόταση αυτή δεν ανήκει στο παρελθόν, αλλά στο πολύ κοντινό μέλλον. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να επαναπροσδιοριστεί συνολικά και μαζί με κόμματα, φορείς, συλλογικότητες και κινήματα να αποτελέσει τη μεγάλη συνάντηση και απάντηση των «από κάτω».

Πρέπει να συγκροτηθεί ένας «χώρος διαλόγου» με ισότιμη πρόσβαση και συμμετοχή κομμάτων και κοινωνικών εκπροσωπήσεων πάσης φύσεως, που θα ξεκινήσουν να συζητούν για μια εναλλακτική πολιτική πρόταση με αιχμή την αύξηση των μισθών, τη μείωση των τιμών, τη φορολόγηση του μεγάλου πλούτου, τη στήριξη του κοινωνικού κράτους αλλά και την παραγωγική και θεσμική ανασυγκρότηση της χώρας.

Λένε ότι το πρώτο βήμα για να λύσεις ένα πρόβλημα, είναι να το διαπιστώσεις.

Επειτα, οφείλεις να αναλύσεις τις αιτίες που το δημιούργησαν και στο τέλος να «χτίσεις» τη λύση.

Ας παραδεχτούμε, αναλαμβάνοντας την ευθύνη που μας αναλογεί, ότι υπήρξαμε μέρος του προβλήματος, για να μπορέσουμε τελικά να γίνουμε και μέρος της λύσης.

Με ρωτάνε, γιατί δεν πας στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ;

Απαντώ: Σε ποιο συνέδριο και για ποιον ΣΥΡΙΖΑ;

Ο Διονύσης Τεμπονέρας είναι δικηγόρος

*το άρθρο από τα nea.gr