Στη Φθιώτιδα ο Μητροπολίτης Ιωήλ για το μνημόσυνο του Μακαριστού Μητροπολίτη Νικολάου

Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο τελέσθηκε την Κυριακή 31 Ιουλίου 2022 στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας, στην καθέδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων μνήμης και τιμής στον μακαριστό Μητροπολίτη Φθιώτιδος κυρό Νικόλαο επί τη συμπληρώσει τριών ετών από της κοιμήσεως του († 27 Ιουλίου 2019).

Αποδεχόμενοι την ευγενική πρόσκληση του οικείου Ποιμενάρχου, Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών, Άγιοι Αρχιερείς, καθώς και κληρικοί από την Ιερά Αρχιεπισκοπή και άλλες Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι οποίοι συνδεόταν με πνευματικούς δεσμούς με τον αείμνηστο Ιεράρχη, προσήλθαν στην πόλη της Λαμίας για να τιμήσουν μαζί τον διάδοχό του, Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Συμεών, με το πλήρωμα της τοπικής Εκκλησίας της Φθιώτιδος, τα πνευματικά του παιδιά καθώς και τους κατά σάρκα συγγενείς του, το πρόσωπο και την μνήμη του μακαριστού Μητροπολίτου κυρού Νικολάου, τις εκδηλώσεις τις οποίες εμπνεύστηκε και πραγματοποιεί με πολλή αγάπη και σεβασμό ο κ. Συμεών.

Στον Όρθρο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος, ενώ στο Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προηξήρχε ο Επίσκοπος της ιδιαιτέρας πατρίδας του μακαριστού, της Ιεράς Νήσου της Μεγαλόχαρης, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύρου, Τήνου και λοιπών Νήσων κ. Δωρόθεος, τη συμμετοχή των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών, Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων κ. Χρυσοστόμου, Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθίμου, Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος κ. Γεωργίου, Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερωνύμου, του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ανδρούσης κ. Κωνσταντίου, καθώς και του κυριάρχου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών.

Τον Θείο Λόγο εκήρυξε ο εν Ελλάδι Έξαρχος του Παναγίου Τάφου, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ραφαήλ Γρίβας, πνευματικό ανάστημα του μακαριστού Μητροπολίτου Νικολάου, ο οποίος χαρακτηριστικά σημείωσε:

«Θέλω να εκφράσω τις θερμότατες ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μου, προς το σεπτό πρόσωπο του Σεβασμιωτάτου Αγίου Φθιώτιδος κ. Συμεών διά την τιμή που μου έκανε να ομιλήσω για τον μακαριστό γέροντά μου και άμεσο Προκάτοχό του Μητροπολίτη Φθιώτιδος κυρό Νικόλαο, με την ευκαιρία συμπληρώσεως τριών ετών από την εις Κύριον εκδημία του.
Ο μακαριστός ήταν ένας αγωνιστής Ιεράρχης με ορθόδοξο εκκλησιαστικό φρόνημα. Ήταν άνθρωπος Πνευματικός, με ανεπίληπτο ήθος, γνήσιος, αυθόρμητος, ανεπιτήδευτος, τολμηρός, δυναμικός, θαρραλέος, αποφασιστικός, με θαυμαστή ευστροφία και εκπληκτική οργανωτική ικανότητα. Άνθρωπος εργατικός, ή μάλλον εργασιομανής αν θέλουμε να κυριολεκτούμε, με όραμα και αγάπη για την εκκλησία.
Έδινε συνεχώς τη μαρτυρία του ονόματος του Ιησού Χριστού χωρίς να υπολογίζει κόπους και μόχθους.
Πάντοτε είχε ως μέριμνά του να διακονεί και να δημιουργεί. Ήθελε να εξυψώσει τη Μητρόπολη Φθιώτιδος, ώστε να συμβαδίζει με τις άλλες Μητροπόλεις που ανέπτυσσαν πλούσια ποιμαντική και φιλανθρωπική δραστηριότητα.
Το έργο του ως Μητροπολίτου Φθιώτιδος υπήρξε πολύπλευρο και πολυδιάστατο.
Από την ημέρα που ανέλαβε τη διαποίμανση της Ιεράς Μητροπόλεως, ο Φθιώτιδος Νικόλαος «ουκ έδωκεν ύπνον τοις οφθαλμοίς αυτού και τοις βλεφάροις αυτού νυσταγμόν και ανάπαυσιν τοις κροτάφοις αυτοῦ» (Ψαλμ. ρλα, 4), εκδαπανώμενος και κυριολεκτικά αναλισκόμενος στο ευρύτατο λειτουργικό, κατηχητικό, ποιμαντικό, φιλανθρωπικό, πολιτιστικό και διοικητικό έργο, στο οποίο επιδόθηκε δημιουργικά και με αποστολικό ζήλο. Κατάφερε δε, η κατά Φθιώτιδα Εκκλησία να αποτελεί σημείο σεβασμού από όλους.
Οι συμβουλές του ήταν ωφέλιμες και σωστικές, πνευματική τροφή και τρυφή. Ήταν σεμνοπρεπής και ιεροπρεπής, με επιβλητική παρουσία. Θεμελιώδης αρχή του μακαριστού ήταν η υπακοή στην Εκκλησία και η προσήλωση σε κάθε θεοπαράδοτο θεσμό».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Άγιος Έξαρχος τόνισε:

«Ο αοίδιμος Μητροπολίτης Νικόλαος εκτός από ένας Ιεράρχης με εκκλησιαστικό ήθος και ευσυνειδησία, ήταν και ένας γνήσιος και αληθινός φιλόπατρις Έλληνας. Αν και κατάγονταν από την Ιερά Νήσο Τήνο, με την ενθρόνισή του, ένιωθε Ρουμελιώτης και έρρεε στις φλέβες του αίμα Ρουμελιώτικο, και αυτό το αποδείκνυε όχι με λόγια, αλλά με πράξεις και έργα.
Φιλάγιος και φιλακόλουθος ο ίδιος, του επεφύλαξε ο Θεός επί των ημερών του, να αποκαλυφθεί το άφθαρτο σκήνωμα του αγίου Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου, το οποίο συνεκλόνησε ολόκληρη την οικουμένη και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων εκ μέρους των Μέσων Μαζικής Ενημερώσεως, που ήθελαν να ταφεί και πάλι. Χάρις όμως στις συνετές κινήσεις του, όχι μόνο δεν ετάφη, αλλά επί Αρχιεπισκοπείας του μακαριστού Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου αποφασίσθηκε συνοδικώς να παραμείνει ως έχει, διότι χαρακτηρίσθηκε ως «σημείο εξ ουρανού» και ο ίδιος απέσπασε τον έπαινο της Ιεράς Συνόδου για τον τρόπο που χειρίσθηκε το θέμα».

Κλείνοντας τον λόγο του ο π. Ραφαήλ τόνισε:

«Η 27η Ιουλίου 2019 ήταν μία θλιβερή ημέρα για την τοπική κατά Φθιώτιδα Εκκλησία. Το απόγευμα παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο, ύστερα από ανακοπή καρδιάς, που υπέστη ευρισκόμενος στο Επισκοπείο. Ο μακαριστός κυρός Νικόλαος, έφυγε εντελώς ξαφνικά, έξι μήνες μετά το θάνατο της αγαπημένης του μητέρας και μία ημέρα μετά την εορτή της Αγίας Παρασκευής, την οποία τιμούσε ιδιαιτέρως. Αφού λοιπόν, τέλεσε την τελευταία του Θεία Λειτουργία στον εορτάζοντα Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Νέας Άμπλιανης, έφυγε από αυτό τον κόσμο, ξεκινώντας το μεγάλο ταξίδι, για το οποίο με αφοσίωση στο Θεό και την Εκκλησία είχε προετοιμαστεί επαρκώς ασκώντας τα αρχιερατικά του καθήκοντα, για είκοσι τρία χρόνια στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος.
Όλοι, όσοι ζήσαμε κοντά του, έχουμε ακλόνητη την πίστη, ότι ο μακαριστός Ιεράρχης, όταν παρουσιάσθηκε ενώπιον του θρόνου του Θεού, άπλωσε τα χέρια του και προσέφερε στον Δικαιοκρίτη Κύριο, εκατονταπλασίονα τάλαντα, από αυτά που του ενεπιστεύθη ο Δεσπότης Χριστός. Για να ακούσει τη φωνήν Του, «Εὖ, δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ, εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου Σου…».
Και όλοι εμείς περιμένουμε να τον συναντήσουμε και πάλι στην άνω Ιερουσαλήμ, η οποία «οὐ χρείαν ἔχει τοῦ ἡλίου, οὐδέ τῆς σελήνης ἵνα φαίνωσιν αὐτῇ∙ ἡ γάρ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐφώτισεν αὐτήν καί ὁ λύχνος αὐτῆς τό Ἀρνίον» (Ἀποκ. 21, 23). Αναμένουμε τη συνάντηση μαζί του στο Υπερουράνιο Θυσιαστήριο, όπου ακαταπαύστως, θα τελούμε την αναίμακτη Μυσταγωγία, όχι μέσα σε χειροποίητο, αλλά σε αχειροποίητο Ναό, καθώς «ο γαρ Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ, ναός αυτής ἐστι, και το Ἀρνίον» (Ἀποκ. 21,22).
Ο μακαριστός Φθιώτιδος Νικόλαος προσέφερε πολλά και υπηρέτησε σε όλη του τη ζωή με ανιδιοτέλεια την Εκκλησία και τους ανθρώπους, βάζοντας την σφραγίδα του σε μία σειρά έργων κοινωνικής και ανθρωπιστικής προσφοράς και δίδοντας το παράδειγμα με την λιτή του ζωή.
Θα χαίρεται δε, θα ευφραίνεται και θα αγάλλεται η αγία ψυχή του, για τον κατά πάντα άξιο διάδοχό του, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Συμεών, ο οποίος ουδόλως εμείωσε το θεάρεστο έργο του προκατόχου του, αλλ’ απεναντίας το συνεχίζει και το επαυξάνει σε όλους τους τομείς.
Ευχόμαστε και προσευχόμαστε ο Θεός να κατατάξει την ψυχή του εν χώρα ζώντων και εν σκηναίς δικαίων, στον δε διάδοχό του ευχόμαστε ταπεινώς και εγκαρδίως ο Θεός να του χαρίζει έτη μακρά αγλαοκάρπου ποιμαντορίας, ώστε να συνεχίζει τη δυναμική και ζωντανή παρουσία του επικεφαλής της τοπικής Εκκλησίας της Φθιώτιδος, δοξάζοντας τον Θεό με την πληθωρική δραστηριότητά του».