Υπαρκτός ο κίνδυνος παραγραφής για το έγκλημα των Τεμπών

Υπάρχει κίνδυνος να παραγραφούν πιθανά αδικήματα μελών στην κυβέρνησης στην υπόθεση του εγκλήματος των Τεμπών; Οι γνώμες των νομικών διίστανται, ενώ η ίδια η κυβέρνηση απορρίπτει κατηγορηματικά κάθε τέτοιο ενδεχόμενο.

Πώς έχει το όλο ζήτημα; Πριν από τη συνταγματική αναθεώρηση του 2019 το άρθρο 86 παρ. 3 του Συντάγματος προέβλεπε ότι η Βουλή μπορεί να ασκήσει δίωξη κατά μέλους της κυβέρνησης «μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος».

Μετά το πέρας αυτής της προθεσμίας το αδίκημα θεωρούνταν παραγραμμένο και κατά συνέπεια καμία δίωξη δεν θα μπορούσε να ασκηθεί από τη Βουλή. Με άλλα λόγια το προηγούμενο Σύνταγμα προέβλεπε -όπως λένε οι νομικοί- αποσβεστική προθεσμία δίωξης κατά μελών της κυβέρνησης.

Το 2019 η προαναφερόμενη διάταξη του Συντάγματος καταργήθηκε. Το νέο Σύνταγμα δεν προβλέπει καμία αποσβεστική προθεσμία δίωξης, που σημαίνει ότι για την παραγραφή αδικημάτων μελών της κυβέρνησης ισχύει ό,τι προβλέπει ως χρόνο παραγραφής τους ο Ποινικός Κώδικας. Ο,τι δηλαδή ισχύει και για τους απλούς πολίτες.

Εν τούτοις τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Παρ’ όλο που πέρασαν πέντε χρόνια από τη συνταγματική αναθεώρηση του 2019, η κυβέρνηση δεν έφερε νέο -εκτελεστικό της συνταγματικής διάταξης- νόμο «Περί ποινικής ευθύνης υπουργών», με αποτέλεσμα να είναι ακόμα σε ισχύ ο Ν. 3126/2003 ο οποίος, με βάση το Σύνταγμα που ίσχυε τότε, στο άρθρο 3 παρ. 2 αναφέρει: «Το αξιόποινο των πράξεων των υπουργών, που αναφέρονται στο άρθρο 1 παρ.1, εξαλείφεται με το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση της αξιόποινης πράξης, εάν ώς τότε η Βουλή δεν έχει αποφασίσει να ασκήσει ποινική δίωξη κατά του υπουργού, σύμφωνα με όσα ορίζονται στον νόμο αυτόν».

Ακόμα πιο περίεργο είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση με μια απλή τροπολογία θα μπορούσε να καταργήσει αυτή τη διάταξη στον νόμο του 2003 παραπέμποντας στα προβλεπόμενα της συνταγματικής μεταρρύθμισης του 2019. Δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα αν και προχθές, ύστερα από ερώτηση της «Εφ.Συν.», ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε πως είναι στις προθέσεις της να υπάρξει «συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβαση για να μην υπάρχει και καμία, μα καμία αμφιβολία» περί δυνατότητας παραγραφής. Ιδωμεν.

Είναι αλήθεια πως το Σύνταγμα είναι ο υπέρτατος νόμος του κράτους. Είναι όμως εξίσου αλήθεια πως τα δικαστήρια δικάζουν με βάση τους νόμους των οποίων μπορούν να κρίνουν τη συνταγματικότητα.

Κατά συνέπεια -αν δεν υπάρξει έγκαιρα νομοθετική ρύθμιση- εφόσον κάποιο μέλος της κυβέρνησης παραπεμφθεί στο Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση των Τεμπών, θα δικαστεί με τον νόμο του 2003 κι έχει δικαίωμα να επικαλεστεί παραγραφή του αδικήματος αν η παραπομπή του γίνει μετά την ολοκλήρωση της Β’ τακτικής συνόδου της παρούσας Βουλής που λήγει τον Ιούλιο.

Μπορεί το δικαστήριο να δικαιώσει τον κατηγορούμενο υπουργό σε μια τέτοια περίπτωση; Υπάρχει κίνδυνος να ισχύσει παραγραφή του αδικήματος;

Η «Εφ.Συν.» ανοίγει το θέμα σε μια προσπάθεια να διευκρινιστεί πλήρως αλλά και να πιεστεί η κυβέρνηση να νομοθετήσει ώστε τέτοιος κίνδυνος να μην υφίσταται ούτε ως απλή πιθανότητα. Για τον λόγο αυτό απευθυνθήκαμε σε κορυφαίους συνταγματολόγους της χώρας οι οποίοι και καταθέτουν τις απόψεις τους στη βάση τριών ερωτημάτων:

1. Υπάρχει κίνδυνος παραγραφής αδικημάτων μελών της κυβέρνησης λόγω απουσίας εκτελεστικού νόμου μετά τη συνταγματική αλλαγή του 2019;

2. Βλέπετε σκοπιμότητα στο γεγονός ότι εδώ και πέντε χρόνια αυτός ο νόμος δεν υπάρχει;

3. Τι πρέπει να γίνει ώστε να κλείσει οριστικά κάθε ενδεχόμενο παραγραφής;

πηγή: efsyn.gr - ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΑΚΟΥΛΑ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ