Ανατριχίλα με την Γιαννιτσώτικη ιαχή "ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ!" στους Ευζώνους (pic, video)

Δείτε εδώ: https://www.pellanews.gr/giannitsa-1o-gymnasio-giannitson-ayto-ki-an-einai-protovoylia-timis-gia-tin-patrida-170828?fbclid=IwY2xjawJP4mhleHRuA2FlbQIxMAABHekoqmxsQ6mb_Vi5jCYCZqzjQshGaUrHy3svOHOZIjz7JB2yZPADA2Zebw_aem_d0aeFAGbmahK4Rs4cqG6iA

Κατά τη διάρκεια του Εθνικού Ύμνου, ο κ. Γρηγοριάδης φώναζε ενδιάμεσα "πιο δυνατά!" στους μαθητές του, με αποτέλεσμα ο συνδυασμός της φωνής του με τον ήχο να ανεβαίνει σε ντεσιμπέλ από το στόμα των μαθητών και μαθητριών από τα Γιαννιτσά, να προκαλούν πραγματική...ανατριχίλα. Εκεί, στα σύνορα, σε ένα άκρως ιστορικό σημείο για την Ελλάδα και την ιστορία της.

Δείτε το βίντεο που ανήρτησε ο εκπαιδευτικός του 1ου Γυμνασίου, δια χειρός Γιάννη Παπαγεωργόπουλου. 

Αυτό κι αν ήταν μία μοναδική εμπειρία, για μαθητές και γονείς. Και για τους παριστάμενους, που από τότε που έκλεισε το δημοτικό σχολείο των Ευζώνων, το 2009, δεν είδαν ξανά παρέλαση να περνά από το διάβα τους. 
Όπως είχε αναφέρει ο κ. Γρηγοριάδης :

"το Δημοτικό σχολείο του χωριού έκλεισε το 2009 και από τότε καμία επίσημη μαθητική παρέλαση δεν έχει πραγματοποιηθεί. Ήξερα πλέον τι έπρεπε να κάνω. Μετά από δεκαπέντε χρόνια σιωπής θα επιχειρούσα με τους μαθητές μου να σπάσουμε αυτήν τη σιωπή κάνοντας παρέλαση στο ιστορικό χωριό των Ευζώνων. Η Διευθύντρια του 1ου Γυμνασίου ήρθε σε επικοινωνία με τον Δήμο Παιονίας, που μας απάντησε πως όχι μόνο αποδέχονται το αίτημα μας, αλλά το θεωρούσαν και μεγάλη τιμή για το ηρωικό χωριό των Ευζώνων και τον Δήμο τους, και μας ευχαριστούσαν θερμά για την αξιέπαινη πρωτοβουλία μας.

Η επόμενη επικοινωνία ήταν με τον Πρόεδρο της Δημοτικής κοινότητας και η επίσκεψη στο χωριό, για να οργανωθεί με τον καλύτερο τρόπο η από κοινού δράση μας. Πρέπει να ομολογήσω ότι μαγεύτηκα από το χωριό. Η εκκλησία όπου θα γίνει η δοξολογία πανέμορφη και πεντακάθαρη σε μία υπέροχη τοποθεσία. Το ηρώο στην πλατεία του χωριού δεσπόζει επιβλητικό, με το γλυπτό του Εύζωνα να θέλει να ξεπηδήσει μέσα από το μάρμαρο. Ούτε διακόσιοι άνθρωποι δε ζούνε πλέον στο χωριό και ζούνε μες την μοναξιά τους. Αλλά όσοι συνάντησα, μου μιλούσαν σαν να με ήξεραν χρόνια. Αυτή τη μοναξιά θέλουν να σπάσουν οι εβδομήντα μαθητές μου από το 1ο Γυμνάσιο Γιαννιτσών, οι οποίοι, μαζί με τα λιγοστά παιδιά του χωριού που φοιτούν σε σχολεία γειτονικών χωριών – νήπια, μαθητές Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου – θα παρελάσουν, στέλνοντας το μήνυμα ότι οι Εύζωνοι δεν είναι ξεχασμένοι".

Που να ξεχαστούν πλέον; Με έναν εκπαιδευτικό να σκορπά με την "ιαχή" του για να ακουστεί ο Εθνικός Ύμνος όλο και δυνατότερα;

Σήμερα αναβίωσαν, αναστήθηκαν για τα καλά! Από ένα σχολείο που η πόλη του, τα Γιαννιτσά, κουβαλά βαριά ιστορία από την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας...