Γαλαντάρης Δημήτριος: "Μια άλλη αντίσταση"

Σε εποχές δύσκολες, που πατούν βαριά τα βήματά τους με σοβαρά προβλήματα στις ψυχές των ανθρώπων ενός λαού, ως αδήριτη ανάγκη και μόνη λύση-διέξοδος, είναι η αντίσταση, αφού όλα τα άλλα (λόγοι, υπομνήματα, διαμαρτυρίες, συλλογή υπογραφών, συλλαλητήρια) δεν λαμβάνονται υπόψη από τους κρατούντες, όπως βεβαιώνει και το πρόσφατο παρελθόν.

Το σύστημα σκληρό, άτεγκτο και ανελέητο, χωρίς αισθήματα και απαραίτητες ευαισθησίες, ενώ δεν παύει να τονίζει λεκτικά πως τάχα νοιάζεται για το λαό και τα συμφέροντα του, κάνει αντίθετα, ό,τι είναι δυνατόν και περνά από το νου του και του παρέχουν οι συστημικές δυνατότητές του, σε βάρος του Λαού. Στόχος και επιδίωξή του είναι να τον αποσαθρώσει, να τον τσακίσει εφαρμόζοντας τη φιλοσοφία του δόγματος του ΣΟΚ. Και ζούμε μία τραγική πραγματικότητα, την οποία συνηθίσαμε και αποδεχόμαστε. Βλέπουμε καθαρά τον γκρεμό που μας οδηγούν, και εμείς, άβουλοι και μοιραίοι θαρρείς, σε ό,τι αφορά την αξιοπρέπειά μας, τα οντολογικά μας δικαιώματα, δεχόμαστε σαν θλιβεροί Συβαρίτες, μη δεχόμενοι να θυσιάσουμε την απόλαυση του ακίνδυνου καναπέ. Και αναλογίζομαι μήπως φτάσαμε στο τραγικό σημείο να θεωρούμε όλους εκείνους που από αγάπη και έρωτα για την Ελευθερία θυσίασαν βιος και αυτή ακόμη τη ζωή τους για την πίστη στο Χριστό και την Ελλάδα, ότι δεν έπραξαν σωστά; Μήπως ήταν ανόητοι ιδεολόγοι και αφελείς; Μήπως το παρελθόν και η ιστορία μας είναι τελικά κατάλληλο υλικό για να το καπηλευόμαστε μόνο; Δεν πρέπει να δημιουργεί ανάλογα αισθήματα χρέους και καθήκοντος; Υπάρχει Έλληνας με μνήμη που δεν γνωρίζει ότι κόμματα που πρόδωσαν τις αξίες της χώρας μας τολμούν και πάλι να ζητήσουν την ψήφο του λαού, για να την εκμεταλλευτούν και πάλι, ως διαπραγματευτικό χαρτί ατομικών συμφερόντων και για το ξεπούλημα της Ελλάδας (ό,τι της απόμεινε ακόμη); Ποια τελικά είναι τα στοιχεία εκείνα που προσδιορίζουν, ότι κάποιος είναι επικίνδυνος;

Υπάρχει Έλληνας που αγνοεί πως η Ελλάς σχεδόν επωλήθη, πως η ορθόδοξος Εκκλησία προδίδεται και πως η Ελληνική οικογένεια διαλύεται;

Υπάρχει Έλληνας που δεν πονά βλέποντας το Λαό σκυμμένο χωρίς την ηρωική διάθεση να ξεπεταχθεί, όπως θα το ήθελε ο ποιητής;

Έχω τη γνώμη ότι όλα τα παραπάνω είναι γνωστά, αν όχι σε όλους, στους περισσότερους.

Σ’ αυτούς και απευθύνομαι. Από αυτούς θα περιμένω την πιο αγνή, την πιο όμορφη, την πιο σπουδαία, την μοναδικά απαραίτητη αντίσταση!

Να αποδείξουμε ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι, –θα υπάρξουν και μη Έλληνες- δεν θα συμπεριφερθούν κατά το σύνδρομο της απατημένης παρθένου, που από φόβο μήπως και την εκθέσει ο βιαστής της, αποδέχεται την τραγικότητά της σιωπηρά, λησμονώντας το δικαίωμα για αντίδραση και καταγγελία, στοιχεία απαραίτητα για τη λύτρωσή της.

Φανταστείτε ως πραγματικότητα την περίπτωση κατά τις προσεχείς εκλογές τα μεγάλα λεγόμενα κόμματα να έρχονταν τελευταία στην προτίμηση των ψηφοφόρων!

Θα ακολουθούσε ταραχή κι’ ένας σπουδαίος προβληματισμός, ωφέλιμος πάντως, τόσο για τους νικητές όσο και για τους ηττημένους !

Ζούμε μια παραδοξότητα: Ενώ κανένας από μας δεν θα κρατούσε στη δούλεψή του υπάλληλο η εργάτη που τον ζημιώνει, ωστόσο ανεχόμαστε κόμματα που ζημίωσαν εγκληματικά και αποδεδειγμένα την μοναδική μας Πατρίδα. Και αν οι νόμοι της χώρας δε μπορούν να τους τιμωρήσουν, όπως θα

συνέβαινε στην αρχαία δημοκρατία των Αθηνών, όσοι κι όσο ακόμα είμαστε Έλληνες, όσοι θυμόμαστε και δεν κοιμόμαστε, και έχουμε αίσθηση του χρέους μας και του καθήκοντός μας προς την Πατρίδα μας και τις αξίες της, μπορούμε και πρέπει να πούμε εκείνες τις λέξεις (ρήματα), που είδε γραμμένα σε τοίχο του παλατιού του ο Πέρσης ηγεμόνας, Βαλτάσαρ: Μανή , Θεκέλ, Φαρές ! Ζυγίστηκες, Μετρήθηκες και Βρέθηκες ελλιπής !

Γνωρίζοντας όλοι καλά, ότι η ψήφος μας είναι η δύναμή μας, η αναπαλλοτρίωτη εξουσία μας, ας μη την παραδώσουμε σ΄αυτούς που βεβαιωμένα ασέλγησαν πάνω της και μας πρόδωσαν.

Είναι λάθος, και δεν ωφελεί να περιμένουμε απ έξω και από άλλες δυνάμεις τη σωτηρία της Πατρίδας μας, όταν εμείς δεν είμαστε άξιοί της. Το κλειδί το κρατούν οι ψηφοφόροι -τουλάχιστον ακόμη. Χωρίς πάθος και μίσος, μα προ πάντων χωρίς φόβο, που γίνεται αποτελεσματικό όπλο στα χέρια του συστήματος, όπως απέδειξε το πρόσφατο παρελθόν. Όσοι προδομένοι θελήσουν να συνεχίσουν να είναι προδομένοι είναι άξιοι της επιλογής τους. Όσοι όμως σαν δέντρα δεν βολεύονται με λιγότερο ήλιο, και όσων τα πνευμόνια δεν αρκούνται στο περιορισμένο από τα μέτρα οξυγόνο και το θέλουν ελεύθερα και πλούσιο να πλημμυρίζει τις κυψελίδες τους, δεν έχουν παρά να δώσουν τη θαρραλέα απάντηση, προβάλλοντας αποφασιστικά την άρνησή τους στο βρώμικο και σάπιο προηγούμενο πολιτικό ιστορικό.

Η ΝΙΚΗ, κίνηση πατριωτική, με συλλογική ηγεσία και αίσθημα αυξημένης ευθύνης στα ιδανικά και τις αξίες της φυλής μας, παρεμβαίνει σε αυτές τις εκλογές, προβάλλοντας πρόσωπα αδιάβλητα, έντιμα και ικανά για να υπηρετήσουν το Λαό και τον Τόπο μας. Πρόσωπα με θυσιαστική διάθεση για το κοινό συμφέρον. Ζητείστε τα και συστρατευτείτε μαζί τους για μια πραγματική αλλαγή, που τόσο η Ελλάδα χρειάζεται.

Το δίλημμα της χαμένης ψήφου, που επικαλούνται μερικοί, δεν έχει θέση. Μήπως όσοι υποστηρίξαμε μεγάλα κόμματα σε προηγούμενες εκλογές δεν είδαμε την ψήφο μας χαμένη; Και το χειρότερο, έγινε ακόμα στα χέρια τους όπλο προδοσίας κατά των συμφερόντων της Πατρίδας μας.

Στην Αγία Γραφή τονίζεται μια μεγάλη αλήθεια: Αν ο φίλος σου κάνει κάποιο λάθος, να του το συγχωρήσεις. Αν όμως σε προδώσει, παράτησέ τον !

Ακόμα και τα πρόβατα εγκαταλείπουν το μαντρί, όταν ο λύκος μέσα μπει !

Η ψήφος στη ΝΙΚΗ είναι ψήφος αντίστασης στο παλιό, στο διεφθαρμένο, στην προδοσία και την προσβολή της αξιοπρέπειάς μας. Ψήφος, που δεν την υπαγορεύει κανένας άλλος φόβος, εκτός από τον φόβο του Θεού.

Είναι ψήφος καρδιάς και καθαρής συνείδησης. Γι αυτό δεν θα την συνοδεύσουν τύψεις, όπως τόσες φορές νοιώσαμε στο παρελθόν.

Αντώνιος Ι. Βασιλειάδης

Θεολόγος

Υποψήφιος με τη ΝΙΚΗ