Η αναγέννηση μέσα από τις στάχτες στο δάσος της Δαδιάς

Εκεί που τα πάντα ήταν σκεπασμένα από τη στάχτη, σχεδόν ένα χρόνο μετά από την μεγαλύτερη ιστορικά φωτιά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα πράσινο έρχεται να δώσει και πάλι την ελπίδα. Το δυστοπικό τοπίο των περισσότερων από 800.000 καμένων στρεμμάτων «σπάει» από τα νέα φύλλα που δειλά δειλά ξεμυτίζουν από τα ξηρά κλαδιά. Κάτοικοι και φορείς χτίζουν μια «ασπίδα» προστασίας για το δάσος, ενώ τον Σεπτέμβριο αναμένεται το πλάνο για το δασικό σύμπλεγμα από το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. «Κρίμα που φτάσαμε σε αυτό το σημείο, για να υπάρξει πρόληψη» υπογραμμίζει στο Τhesstoday.gr ο πρώην κοινοτάρχης Δαδιάς Γιώργος Πιστόλας.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΠΛΟΙΑΡΙΔΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΔΑΔΗΣ

Έχοντας περάσει όλη του τη ζωή δίπλα στο δάσος της Δαδιάς, ο Γιώργος Πιστόλας έζησε από πρώτο χέρι την πύρινη κόλαση, μαζί με την χρόνια αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού για την προστασία του φυσικού πλούτου.

«Φτάσαμε στην καταστροφή για να γίνει η αρχή» τονίζει στο Τhesstoday.gr, με μοναδική ευχή του, από τον Σεπτέμβριο να γίνουν πράξεις οι δεσμεύσεις του υπουργείου. Ο ίδιος βρέθηκε αντιμέτωπος με τις φλόγες που λίγο κόντεψαν να κάψουν το χωριό των 300 κατοίκων, στη Δαδιά του Έβρου. «Είχαμε τον φόβο μην γυρνούσε ο άνεμος στον Βορρά και καεί το χωριό, μην καούμε ζωντανοί. Όταν η φωτιά πλησιάζει τριάντα σπίτια, δεν μπορεί να σε σώσει η Πυροσβεστική. Αν δεν κάτσω εδώ, να προστατέψω το σπίτι μου, ποιος θα μου το σβήσει; Δυστυχώς αυτή είναι η Ελλάδα μας, αν γίνει μια ζημιά τρέχουν μετά και δίνουν εκατομμύρια, για ποιο λόγο;», διερωτάται.

«Ήδη από το Φθινόπωρο του 2023, μαζί με τους αρμόδιους φορείς κάνουμε παρεμβάσεις στο δάσος, όπως καθαρισμό δεξαμενών από τη λάσπη και υλοτόμηση δέντρων γύρω από δεξαμενές για να μην εμποδίζουν τα εναέρια μέσα. Έγιναν διανοίξεις των ήδη υφιστάμενων αντιπυρικών δομών και με τη συνδρομή του στρατού, ξύθηκαν όλοι οι δρόμοι της περιοχής. Ο υφυπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, αρμόδιος για την αποκατάσταση από φυσικές καταστροφές και την κρατική αρωγή
Χρήστος Τριαντόπουλος, δεσμεύτηκε πως τον Σεπτέμβριο θα είναι έτοιμο το πλάνο σχεδιασμού για το δασικό σύμπλεγμα και πως θα δοθούν κονδύλια για την υλοποίηση παρεμβάσεων στην Περιφέρεια», περιγράφει.

Δεν επέστρεψαν στη Δαδιά όλα τα άγρια αρπακτικά πτηνά

Δώδεκα μήνες μετά, το καμένο δάσος αρχίζει να αναγεννάται μέσα από τις στάχτες του, μετρώντας ωστόσο την απώλεια των άγριων αρπακτικών πτηνών που είδαν τις φωλιές τους να καταστρέφονται από τις φλόγες.

Το δάσος αποτελεί τη μοναδική φυσική αποικία του μαυρόγυπα στα Βαλκάνια, καθώς βρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, πάνω σε έναν σημαντικό μεταναστευτικό διάδρομο των πουλιών που κινούνται από την Αφρική στην Ευρώπη και πίσω.

Ο Κοσμήτορας της Σχολής Δασολογίας, Γεωπονίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος εξηγεί στο Τhesstoday.gr ότι «παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που συνιστώνται στην κατασκευή τεχνητών φωλιών σε κολώνες ή κανονικών φωλιών, δεν έχουν επιστρέψει όλα τα πτηνά. Μεγάλος αριθμός τους, έχει πάει στη Βουλγαρία κι άλλο σημαντικό μέρος, έχει πάει στη Μαύρη Θάλασσα. Ελπίζουμε με τον καιρό να επανέλθουν. Παλιά υπήρχαν 65-70 ζευγάρια μαυρόγυπα και τώρα ούτε 30. Είναι είδος που μπορεί να επιστρέψει σε 1-2 χρόνια, όμως την προ πυρκαγιας κατάσταση στη Δαδιά, δεν την έχουμε ούτε κατά το ήμισυ»

Ανοιχτό το στοίχημα για την αναγέννηση του δάσους – Βελτιωμένη φέτος η κρατική μέριμνα

Η αλλαγή του Πυροσβεστικού δόγματος μαζί με τη δημιουργία κέντρων πρόληψης πυρκαγιάς με drones και τον καθαρισμό οικοπέδων έχουν συμβάλλει στην καλύτερη έκβαση της φετινής αντιπυρικής περιόδου, σύμφωνα με τον επιστήμονα. «Υπάρχει φέτος μεγαλύτερη μέριμνα, από την προστασία σπιτιών και ζωών, το δόγμα άλλαξε στο ότι πλέον πολεμάμε άμεσα και όσο πιο σύντομα γίνεται και κάθε πυρκαγιά μέσα στο δάσος. Το στοίχημα για την αναγέννηση του δάσους παραμένει ανοιχτό, εφόσον δεν καεί από νέες φωτιές. Η αναγέννηση του είναι αρκετά επιτυχής, ειδικά στα μέρη που καλύπτονταν από δρυ, έχουμε ικανοποιητική φυσική αναγέννηση. Αν συνεχίσει, μπορούμε να ελπίζουμε στην αναγέννηση δάσους δρυός», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Μειώθηκε κατά 70% η παραγωγή μελιού στον Έβρο – Μελισσοκόμοι εγκατέλειψαν το επάγγελμα

Για τους μελισσοκόμους του Έβρου, η ελπίδα «έσβησε» τις 17 μέρες που έκαιγε η φωτιά. Την τελευταία χρονιά, η παραγωγή μελιού μειώθηκε κατά 70%, με τον πρόεδρο του Μελισσοκομικού Συλλόγου Έβρου «Η Κυψέλη» Πασχάλη Χριστοδούλου να κρούει το καμπανάκι του κινδύνου για την κατάρρευση της μελισσοκομίας. «Από τη φωτιά κάηκαν 2.500 κυψέλες και καταστράφηκε ζωτικός μελισσοκομικός χώρος. Ακολούθησε το Φθινόπωρο και ο Χειμώνας, μέσα στην απελπισία, ενώ από την άνοιξη έως σήμερα κάναμε μόνο έναν τρύγο, που σε φυσιολογικές χρονιές είχαμε κάνει ήδη τρεις. Πολλοί νέοι εγκατέλειψαν τη μελισσοκομία και τον τόπο τους για άλλα επαγγέλματα, φεύγοντας ακόμη και στο εξωτερικό και προμηνύεται πως θα τους ακολουθήσουν κι άλλοι. Οι αποζημιώσεις δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτούς που έχασαν τα πάντα», εξηγεί στο Thesstoday.gr.

Σύμφωνα με τον μελισσοκόμο, «η μέλισσα είναι ο βασικός επικονιαστής στη φύση, που επικονιάζει πάνω από το 80% των εδώδιμων φυτών. Λόγω του αφανισμού του ζωτικού μελισσοκομικού χώρου, οι μέλισσες περιόρισαν τις γέννες τους για να προστατέψουν το κοπάδι τους. Ήδη λόγω της δραματικής μείωσης των μελισσοσμηνών, ακρετοί καλλιεργητές ηλίανθου βγάζουν κούφιους σπόρους, χωρίς ψίχα. Η κατάρρευση της σημαίνει και σταδιακή κατάρρευση του πρωτογενή τομέα στην Ελλάδα και γι’αυτό φωνάζουμε, χωρίς ωστόσο να ακουστούμε», επισημαίνει.

από το thesstoday.gr