Μαριλένα Μιχαήλοβιτς: Μια νεαρή Πόντια που προσπαθεί να εντάξει το βιολί στην παραδοσιακή ποντιακή μουσική

Από το Μεταλλικό Κιλκίς
Στις 24 Σεπτεμβρίου 2002, στη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε η Μαριλένα Μιχαήλοβιτς, η οποία μεγάλωσε στο Μεταλλικό Κιλκίς, ένα χωριό που κατοικείται σε μεγάλο βαθμό από άτομα ποντιακής καταγωγής. Από την πλευρά του πατέρα της έλκει την καταγωγή της από τη Σερβία και το Καρς, ενώ από τη μητέρα της από το χωριό Κιζίκ της Νικόπολης.

Από την ηλικία του Νηπιαγωγείου ακόμα ξεκίνησε την εκμάθηση ποντιακών χορών στο σύλλογο του χωριού της, και στη συνέχεια χόρευε στην Ένωση Ποντίων Νομού Κιλκίς «Αργοναύτες».

«Εκτός από την ενασχόλησή μου με τους ποντιακούς χορούς, και στο σπίτι τα μουσικά μου ακούσματα ήταν ποντιακά. Η μητέρα μου έβαζε συνεχώς ποντιακή μουσική, και ιδίως τα τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη», μας λέει.Η μεγάλη της αγάπη για το βιολί και το τραγούδι
Την εκμάθηση βιολιού ξεκίνησε η Μαριλένα όταν πήγαινε στην Ε’ Δημοτικού. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο ευρωπαϊκό κλασικό βιολί, ωστόσο τα τελευταία δύο χρόνια ασχολείται με το λαϊκό παραδοσιακό βιολί.

«Αυτό το βιολί παίζεται σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπως στην Ήπειρο, σε διάφορα νησιά αλλά και στη Μακεδονία. Επίσης, βιολί υπήρχε και στον δυτικό Πόντο. Μέσα από το σάιτ θέλω να ευχαριστήσω τις δύο πολύ αγαπημένες δασκάλες μου στο βιολί, τις κυρίες Ειρήνη και Ευδοκία Χωστελίδου», λέει η Μαριλένα.

Η 22χρονη βρίσκεται στο τέταρτο και τελευταίο έτος του τμήματος Μουσικών Σπουδών, το οποίο εδρεύει στην Άρτα και ανήκει στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Η Μαριλένα Μιχαήλοβιτς συνεργάζεται με διάφορα μουσικά σχήματα και τραγουδάει ποντιακά, άλλα παραδοσιακά τραγούδια αλλά και έντεχνα, σε διάφορες εκδηλώσεις.

«Ήταν μεγάλη μου τιμή που τραγούδησα δίπλα στον πασίγνωστο λυράρη Παυλάκη Δραμινό. Θείος της μητέρας μου ήταν ο τραγουδιστής Θόδωρος Παυλίδης. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω όσο ζούσε, όμως ακούω πάρα πολύ τα τραγούδια του.
»Εμφανίζομαι σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας με μουσικά σχήματα και παρουσιάζουμε κυρίως παραδοσιακά τραγούδια, μεταξύ των οποίων και ποντιακά καθώς και έντεχνα. Έχω συμμετάσχει με την ορχήστρα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων σε εκδήλωση στο Μπάρι της Ιταλίας αλλά και σε συναυλία της Ευανθίας Ρεμπούτσικα με το Πολυάνειο Ωδείο Κιλκίς», αναφέρει η Μαριλένα Μιχαήλοβιτς.

Σε ό,τι αφορά τους στόχους που θέτει για το επόμενο διάστημα, ο πρώτος είναι να τελειώσει τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

«Στη συνέχεια θέλω να δημιουργήσω ένα παραδοσιακό μουσικό σχήμα και να γυρίσουμε την Ελλάδα αλλά και διάφορες πόλεις του εξωτερικού. Αργότερα θέλω να διδάξω βιολί, παραδοσιακό και κλασικό και να μεταδώσω όσο μπορώ στους νεότερους τις μουσικές μου γνώσεις πάνω στην παράδοση. Κάποια στιγμή θέλω να γράψω στο στούντιο σε δικές μου εκτελέσεις ποντιακά τραγούδια που αγαπώ», σημειώνει.Η επίσκεψη στον Πόντο που την σημάδεψε
Περίπου 15 ετών ήταν η Μαριλένα όταν επισκέφθηκε με την οικογένειά της διάφορες περιοχές του Πόντου, με βασικό στόχο να προσκυνήσουν στο ιερό μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά.

«Πήγαμε στην Τραπεζούντα, την Ορντού, τη Σινώπη και αλλού. Ένιωσα μεγάλη συγκίνηση όταν γυρνούσαμε στον Πόντο, και ιδίως όταν πήγαμε στο χωριό από όπου κατάγονταν οι πρόγονοί μας. Ήταν δύσκολα για μένα να διαχειριστώ συναισθηματικά το να βλέπω καινούργια σπίτια πάνω στα θεμέλια αυτών που κατοικούσαν οι δικοί μας. Θέλαμε να βρούμε και το σπίτι των δικών μας προγόνων αλλά δεν τα καταφέραμε. Δυστυχώς, οι άνθρωποι εκεί δεν μιλούσαν αγγλικά», λέει.

Αναλλοίωτο στη μνήμη της έμεινε το προσκύνημα στην Παναγία Σουμελά. Μάλιστα, όπως λέει, δεν θα ξεχάσει ποτέ ένα γεγονός που αντίκρισε.

«Μια γιαγιά, που μιλούσε τούρκικα, πλησίασε τον παπά για να μεταλάβει. Ο παπάς την ρώτησε πώς την λένε και εκείνη απάντησε “Μύριαμ”. Τότε ο ιερέας της είπε ότι αν δεν είναι χριστιανή, δεν μπορεί να της δώσει τη Θεία Κοινωνία. Η γιαγιά τον πλησίασε και έβγαλε κρυφά από το στήθος της ένα σταυρουδάκι. Μόλις το είδε ο παπάς, την μετάλαβε. Ήταν μια σκηνή που δεν θα ξεχάσω ποτέ όσο ζω», υπογραμμίζει η Μαριλένα Μιχαήλοβιτς.