Στα «Τάρταρα» η αγοραστική δύναμη

Xθες Παρασκευή, δύο ανακοινώσεις δημόσιων αρχών βρέθηκαν σε πλήρη αντίφαση μεταξύ τους: Από τη μια, η δημοσιοποίηση από τη Eurostat των στοιχείων της έρευνας που πραγματοποιεί κάθε δύο χρόνια σχετικά με τους κατώτατους μισθούς στις ευρωπαϊκές χώρες - της Ε.Ε. και όχι μόνο.

Από την ανακοίνωση αυτή προκύπτει ότι οι επιδόσεις της Ελλάδας όσον αφορά τον κατώτατο μισθό, ιδιαίτερα με βάση κάποια ποιοτικά κριτήρια, την κατατάσσουν στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Από την άλλη, ένα Δελτίο Τύπου του υπουργείου Οικονομικών με τον προπαγανδιστικής σημασίας τίτλο «Ελλάδα 2020-2024: περισσότερος πλούτος, δικαιότερη κατανομή», που ατυχώς για την κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών εκδόθηκε την ίδια μέρα με την έρευνα της Eurostat, προσφέροντας τη δυνατότητα να συγκριθεί η κυβερνητική προπαγάνδα με στοιχεία που λένε την αλήθεια για το εισόδημα των μισθωτών εργαζομένων στη χώρα.

Με μια απλή σύγκριση του Δείκτη των κερδών στο σύνολο του επιχειρηματικού τομέα στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες-μέλη της ευρωζώνης, από τη μια, και της κατάταξης στη λίστα του κατώτατου μισθού, από την άλλη, ιδιαίτερα με κριτήριο την αγοραστική δύναμη του μισθού, αποκαλύπτεται ότι πράγματι υπάρχει περισσότερος πλούτος, η κατανομή όμως δεν είναι δικαιότερη, αλλά πιο άδικη.

Ποια είναι η κατάταξη με βάση τον Δείκτη των κερδών του επιχειρηματικού τομέα* στην Ελλάδα; Πρώτη των πρώτων, με Δείκτη 163,2 και μακράν δεύτερη η Ιρλανδία με 115,2. Για να έχουμε καλύτερη εικόνα της μεταβολής, το 2008 ο Δείκτης των κερδών ήταν στο 129,7. Συμπέρασμα: Για τα κέρδη, ένας πρωτοφανής, πανευρωπαϊκών διαστάσεων θρίαμβος! Ας δούμε τώρα τι συμβαίνει με τον κατώτατο μισθό.

Τι αποκαλύπτει η έρευνα της Eurostat:

● Η έρευνα χωρίζει τις ευρωπαϊκές χώρες σε τρεις ομάδες: Πάνω από 1.500 ευρώ ανά μήνα: Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει το Λουξεμβούργο, την Ιρλανδία, τις Κάτω Χώρες, τη Γερμανία, το Βέλγιο και τη Γαλλία. Οι εθνικοί κατώτατοι μισθοί τους κυμαίνονταν από 1.802 ευρώ στη Γαλλία έως 2.638 ευρώ στο Λουξεμβούργο.

Από 1.000 έως 1.500 ευρώ ανά μήνα: Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει την Ισπανία, τη Σλοβενία, την Πολωνία, τη Λιθουανία, την Πορτογαλία και την Κύπρο. Οι εθνικοί κατώτατοι μισθοί τους κυμαίνονταν μεταξύ 1.000 ευρώ στην Κύπρο και 1.323 ευρώ στην Ισπανία (το κατώτατο επίπεδο μισθού ίσχυε την 1η Ιουλίου 2024).

Κάτω από 1.000 ευρώ ανά μήνα: Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει την Κροατία, την Ελλάδα, τη Μάλτα, την Εσθονία, την Τσεχία, τη Σλοβακία, τη Ρουμανία, τη Λετονία, την Ουγγαρία και τη Βουλγαρία. Οι εθνικοί κατώτατοι μισθοί τους κυμαίνονταν από 551 ευρώ στη Βουλγαρία έως 970 ευρώ στην Κροατία.

Ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης μεταξύ Ιανουαρίου 2015 και Ιανουαρίου 2025 ήταν ο υψηλότερος στη Ρουμανία (+14,1%), ακολουθούμενη από τη Λιθουανία (+13,2%), τη Βουλγαρία (+11,6%) και την Πολωνία (+10,3%). Η Ελλάδα, όπου οι μισθοί υπέστησαν το μακράν βαρύτερο πλήγμα την περίοδο της κρίσης, δεν ανήκει σε αυτή την πρώτη κατηγορία όσον αφορά τον ρυθμό αύξησης του κατώτατου μισθού.

● Οσον αφορά την αγοραστική δύναμη του κατώτατου μισθού, εκεί οι συγκρίσεις για τον ελληνικό κατώτατο μισθό είναι επίσης πολύ δυσμενείς. Οπως φαίνεται και στο γράφημα, χωρίς να είναι στις λίγες τελευταίες θέσεις, ωστόσο ο ελληνικός κατώτατος μισθός έχει μικρότερη αγοραστική αξία συγκρινόμενος με τον αντίστοιχο σε Τουρκία, Μαυροβούνιο και Σερβία.

● Οσον αφορά, τέλος, τη συσχέτιση κατώτατου με μέσο μισθό, με στοιχεία του 2018, οι κατώτατοι μισθοί αντιπροσώπευαν πάνω από το 60% των διάμεσων ακαθάριστων αποδοχών μόνο σε 4 χώρες της Ε.Ε.: Γαλλία (66%), Πορτογαλία (64%), Σλοβενία (62%) και Ρουμανία (61%). Οι κατώτατοι μισθοί κυμαίνονταν μεταξύ 50% και 60% των διάμεσων ακαθάριστων αποδοχών σε 11 χώρες της Ε.Ε.: Βουλγαρία (59%), Ουγγαρία (58%), Λουξεμβούργο, Ολλανδία και Πολωνία (όλες 57%), Ιρλανδία (53%), Γερμανία και Σλοβακία (αμφότερες 52%).

Η Ελλάδα είναι στη 17η θέση με 51%.

Σημείωση: Οι κατώτατοι μισθοί εκφράζονται ως μηνιαίες ακαθάριστες αποδοχές πριν από την αφαίρεση του φόρου εισοδήματος και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης. Επειδή αυτά διαφέρουν από χώρα σε χώρα, ο άδικος χαρακτήρας των φορολογικών κλιμακίων για τα κατώτερα εισοδηματικά πεμπτημόρια στην Ελλάδα και το γεγονός ότι τα επίπεδα των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης των εργαζομένων δεν υπολείπονται των ευρωπαϊκών υψηλών, σημαίνει ότι υπολογίζοντας και τους δύο αυτούς παράγοντες η αγοραστική δύναμη του μισθού στην Ελλάδα είναι ακόμη χαμηλότερη σε σχέση με τα στοιχεία της έρευνας της Eurostat.

*Δεν είναι το ποσοστό κέρδους αλλά η εκατοστιαία μεταβολή των κερδών στο σύνολο του επιχειρηματικού τομέα σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2010 (2010=100).

*πηγή: efsyn.gr - από την έντυπη "Εφημερίδα των Συντακτών"