Τάκης Λιδωρικιώτης / Κασσελάκης: Η εκδίκηση της γυφτιάς

Άραγε αν στίψει κανείς Χρυσοχοΐδη, Φλωρίδη, Πιερακάκη, Μενδώνη και τ’ άλλα παιδιά πόσες σταγόνες πολιτικής επιρροής προκύπτουν; Δεν έχω υπ’ όψη μου σχετική πολιτική έρευνα αλλά υπολογίζω την αυτοτελή πολιτική επιρροή τους περίπου σε 1-2%. Ας τους ονομάσουμε λοιπόν «νοσταλγούς του Αρχιερέα», όπως αποκαλούσαν τον κ. Κ. Σημίτη οι γηγενείς δεξιοί! Θα λέγαμε, μάζευε κι ας είν’ και ρώγες , αν τυχόν ο κ. Μητσοτάκης δεν τους είχε παραχωρήσει το μισό του ανάκτορο.

Για να είμαστε εξηγημένοι, καθόλου δεν έχασε ο Μητσοτάκης απ’ αυτό! Αρκεί μόνο να σκεφτεί κανείς το ποιοι θα βρισκόταν άλλως στην υπουργική θέση τους. Οπότε το κλαψούρισμα των ιθαγενών δεξιών ότι τους φάγανε το κουλούρι οι ξενομπάτες, συγκινεί ελάχιστους. Επίσης πιστώνει την persona του «κυβερνήτη» με αρκετούς πόντους, λόγω της πειθαρχίας λόχου που έχει επιβάλει στο κόμμα του. Πότε αλήθεια ακούσατε τελευταία φορά για «αρχιερέα της διαπλοκής»;

Σε κοντράστ εξετάζουμε την συμπεριφορά Τσίπρα και μαθητών, κατά την οκταετή περίοδο από θέρους 2015 έως θέρους 2023. Οι “ριζοσπάστες αριστεροί” που κληρονόμησαν την αντρεική παράδοση, επειδή ακριβώς εξέλειπαν οι κοντινότεροι συγγενείς (πολιτικά), βρέθηκαν με 36%, αν όχι με το 62% του δημοψηφίσματος. Συμπεριφέρθηκαν όμως απέναντι στην δημοκρατική παράταξη με την πολιτική ωριμότητα ηγετών των λαϊκών μετώπων του Μεσοπολέμου.

Η δημοκρατική παράταξη καθοδήθηκε από έναν πυρήνα “συνειδητών”, όπως μαρτυρά – γιατί να το κρύψομε άλλωστε – η αρθρογραφία Καρτερού περί φυλάκων του ναού, ιερού κλπ. Οι πολλοί απλώς νομίζανε ότι μετείχαν ενώ στην πραγματικότητα ήταν καταδικασμένοι σε ρόλο ουραγού. Οι πασοκογενείς ψηφοφόροι δεν γινόταν αποδεκτοί ως μέλη, τα πασοκογενή μέλη δεν κρινόταν ικανά για στελέχη ενώ οι τέως υπουργοί, βουλευτές κλπ. εξεταζόταν ενδελεχώς αν ήταν υγιείς, μήπως είχαν τερρηδόνα ή κανένα αφροδίσιο. Ελάχιστοι «αξιοποιήθηκαν» σε ρόλους περιφερειακούς ή τελείως διακοσμητικούς ενώ μικρός αριθμός κατέστησαν αληθώς έμπιστοι,οι κοινωνοί των αχράντων της διαπλοκής. Ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε.

Αυτή λοιπόν η παρατεταμένη μεταχείριση των πασοκογενών πολιτικών προσφύγων, ως μελών δεύτερης κατηγορίας (μειωμένων δικαιωμάτων κι απολαβών), οδήγησε το 2019 στο μυριόστομο “ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΟΛΑ!” Αποδέκτης όμως ήταν ένας ηγέτης αδύναμος μπροστά στην ολιγαρχία και τον κοτζαμπαδισμό των φραξιών, σε αντίθεση με τον απέναντι «κυβερνήτη» και τον πειθαρχημένο λόχο του. Το σύνθημα έφθασε εις ώτα μη ακουόντων κι απέμεινε μόνο το ΠΣ ως ειρωνεία, ενόσω το δύο ξένοι στην ίδια πόλη (κεντροαριστερά πελατεία-κομμουνιστογενής ηγεσία) συνεχίστηκε απρόσκοπτα μέχρι που έφερε το 17.8% και την παραίτηση Τσίπρα.

Μόνο τότε ήρθε η τελείως ανορθόδοξη υποψηφιότητα Κασσελάκη που έδωσε στον αυτοκτονικό ιδεασμό του φατριασμού την χαριστική βολή που του χρειαζόταν. Ήρθε, επιτέλους, κάποιος εκτός των τειχών, δηλαδή εκ του 98% της παράταξης και πήρε το θρόνο. Μα ένας ‘τσιγγάνος’ στον θρόνο; Σκάνδαλο! Ούτε κουβέντα όμως δεν λένε οι λωτοφάγοι για τόσους αποκλεισμούς, παραγκωνισμούς, φατριασμούς που είχαν προηγηθεί σε βάρος όσων δεν είχαν ένσημα στην νομενκλατούρα.

Έτσι όταν ενθρονίστηκε ο «τσιγγάνος» οι μισοί εξ αυτών έφυγαν με την μια ενώ οι υπόλοιποι νομενκλατούριοι του βγάλανε την ψυχή εδώ και 11 μήνες μέχρις ότου να φύγουν κι αυτοί. Ασυγχώρητο ότι δεν ανέβηκε κάποιος από την φυλή των γραφειοκρατών, δηλαδή των νόμιμων κατόχων. Όσοι υποκριτικά κραδαίνουν αριστερόμετρο, δεν εξηγούν γιατί σ’ ένα κόμμα που το καταστατικό του λέει ότι εκφράζει μέχρι και το δημοκρατικό κέντρο, ο ηγέτης οφείλει πάντα να διαπρέπει στην αριστεροφροσύνη κι όχι πχ στον κεντροφροσύνη. Εκτός κι αν η συμμετοχή ενός εκάστου είναι ala carte. Άλλα δηλαδή είναι τα κριτήρια για μέλος ή ψηφοφόρος κι άλλα για ηγέτης.

Για να μην τα πολυλογούμε, ζούμε ενα de ja vu του 2007 όπου το καλό παιδί που μέχρι τώρα τα έχει κάνει μαντάρα, θα έχει μια δεύτερη ευκαιρία χάρη στο ότι είναι εξόχως αποκρουστικοί οι αντίπαλοι του. Ουδεμία όμως ένδειξη εχουμε ότι προβληματίστηκε απο το πάθημα του κι άλλαξε μυαλά, άρα κι η αισιοδοξία πολλών για ενα διαφορετικό Β’ ημίχρονο είναι αμφίβολη.

Υ.Γ.: Είναι τόσο πείσμονες οι κακομοίρηδες που μέχρι να βιώσουν και την επόμενη εκλογική τους συντριβή, θα έχουν προλάβει να ξεφτιλιστούν τελείως, με φοβερές διαδικαστικές ευρεσιτεχνίες του τύπου: ο υποψήφιος Πρόεδρος απαγορεύεται να έχει σκύλο που το όνομα του ν’ αρχίζει από «Φ»!

* από το tvxs.gr